On 9 Gru, 13:24, "RAM" <r...@p...onet.pl> wrote:
> "Nikt nie ma prawa skracać sobie samemu życia, ponieważ nie jest jego
> panem i właścicielem, lecz tylko zarządcą. Panem i Dawcą życia jest jedynie
> Bóg, który dając człowiekowi życie, obdarzył go miłością. Sta samobójstwo jest
> przede wszystkim obrazą Jego miłości, brakiem wieray i zaufania do Niego. Po
> wtóre samobójstwo przeczy dobrze pojętej miłości własnej, która z natury
> rzeczy dąży do zachowania i przedłużenia swego istnienia. Wreszcie samobójstwo
> jest również głęboką zniewagą miłości bliźniego, ponieważ w nieuzasadniony
> sposób zrwya więzi ze społecznością rodzinną, narodową i ludzką, wobec których
> każdy człowiek podejmuje jakieś zaobowiązania już z chwilą przyjścia na świat.
> Nic nie może usprawiedliwiać samobójstwa; ani ciężki życie, strach
> przed nieznanym, obawa przed cierpieniem lub torturami mogą tylko zmniejszyć
> odpowiedzialność za ten desperacki krok na równi z baurzeniami psychicznymi.
> Tym badziej godne potępienia jest samobójstwo dla wykazania swej racji
> lub "dania przykładu", ponieważ łączy się nadto ze zgorszeniem. Wszyscy zaś
> współdziałający w samobójstwie przez namawianie, czynną pomoc lub akceptację i
> milczenie są tak samo winni jak samobójca.
> Kościół modli się za samobójców, ponieważ wierzy, że Bóg w swej
> niepojętej miłości potrafi w sobie wiadomy sposób dporowadzić do zbawienia
> tych wszystkich, którzy targnęli się na swe życie."
>
> ("Katechizm dla dorosłych")
>
> --
> Wysłano z serwisu OnetNiusy:http://niusy.onet.pl

Hm!
W Japonii samobojstwo jest szczytem honoru.

J-23