> Przezywalam w zyciu podobne stany i wiem, jak to moze bolec. Ale nie
> mozesz sie poddawac! A to, ze o tym piszesz jest pierwszym krokiem na
drodze do
> zmiany. To znaczy , ze Twoje ja stanelo w Twojej obronie, ono nie chce
takiego
> zycia, ono chce zycie lepsze. To taka troska Twoja od srodka dla Ciebie.
>
> Jesli Ci bardzo ciezko powinnas sie z tym zwrocic do psychologa. Z
wlasnego
> doswiadczenia moge Ci powiedziec, dobra terapia moze pomoc zmieniac wiele
rzeczy
> na lepsze.
> Pozdrawiam i zycze Ci duzo dobrego
> Gosia
>
Całkiem niedawno popełzłam do psychologa z klinicznymi objawami depresji.
Nie dowiedziałam się niczego o czym sama już bym nie wiedziała. W pewnym
momencie wybuchłam śmiechem, takie banały sadziła kobieta, która miała mi
pomóc.
Darowałam to sobie.
I już czuję się rewelacyjnie.

Asmira