Użytkownik "Natalia" <k...@p...do_not_type_it.onet.pl> napisała:

> > Ale za to mozna niezle "zarządzać" chyba kazdą cechą osobowosci.
>
> to znaczy co z nią zrobić?
> zagłuszyć? okiełznać? ściśle kontrolować?
> wyprzeć się tej cechy? zrozumieć ją? pogodzić się z nią?
> ;)

O wlasnie! :) Zrozumiec i modyfikowac cechy, ktore przeszkadzaja. Mozna
pracowac np nad swoja ulegloscia wobec cudzych oczekiwan, mimo ze np naszą
"naturą" jest wieksze uleganie niz u innych ludzi. Po prostu pewne cechy
mamy "bardziej" niz inni :) Co nie znaczy, ze jestesmy wobec nich bezradni.

Pytasz jak terapia moze zmienic te cechy. Najpierw trzeba je poznac,
wiedziec ze np jestesmy zbyt ulegli i ze to nam przeszkadza. Mozna zahaczyc
o przyczyny (bo te cechy w duzej mierze zostaly uksztaltowane w naszym
zyciu), dlaczego akurat czuje tak silna presje by spelniac oczekiwania
innych, dlaczego czuje sie bezradna wobec innych ludzi, dlaczego tak trudno
mi poczuc czy to na co sie godze, jest tym czego naprawde chce itd. Wtedy
mozna popracowac na przyczynach, np "zmierzyc sie" z upupiającą rodzinką. A
potem trzeba czynnie trenowac nowe formy reagowania, cwiczyc odmowy, prosic
o czas do namyslu jesli wiemy, ze tak od razu nie jestesmy w stanie wyczuc
czy chcemy czy nie (czesto bywa ze sie na cos godzimy niejako automatycznie,
a potem rozpaczamy, ze znow sie w cos "wpakowalismy"). Rozne sa metody, ale
chodzi o wprowadzanie ich w zycie - cwiczenia zupelnie innych postaw i
dzialan.

Praca z terapeuta jest wtedy dobra, bo mozna omowic wszelkie wpadki i
poszukac bledu, a on czesto sprowadza nas na ziemie z wnioskow typu "ja sie
do tego nie nadaje".

> > A co chcesz zmienic? ;)
>
> mam wrażenie że wiesz ;)
> już to wymieniłaś w naszej poprzedniej dyskusji
> i też jest na tej liście ;)

Ja mam krotka pamiec. ;)
Ale wazne, ze Ty to wiesz! :)

> mogłabym zacząć zgadywać, gdybym wiedziała, co która
> z wymienionych przez ciebie "osobowości"
> znaczy ;))

O narcystycznej juz troche napisalam.
Dla jasnosci i ulatwienia sciagam z klasyfikacji ICD10.

Paranoiczna: nadmierna wrażliwość na niepowodzenia, niezdolność do
wybaczania zniewag; podejrzliwość i tendencja do zniekształcania doświadczeń
przez opaczną interpretację obojętnych a nawet przyjaznych zachowań innych
ludzi jako wrogich czy pogardliwych; nawracająca podejrzliwość bez
uzasadnienia. Może też występować tendencja do nadmiernego poczucia własnej
wartości oraz często przesadne odnoszenie wydarzeń do siebie. (jak nic moja
tesciowa! ;)

Histrioniczna (dawniej histeryczna): płytka i chwiejna uczuciowość,
tendencja do dramatyzowania, teatralności, przesadna ekspresja emocjonalna,
sugestywność, egocentryzm, pobłażliwość wobec siebie, nie uwzględnianie
potrzeb innych, nadmierna uraźliwość oraz pragnienie admiracji, uznania i
potrzeba podniet.

Anankastyczna: tendencja do niepewności, wątpliwości, perfekcjonizmu,
nadmierną skrupulatnością, potrzeba sprawdzania i zajmowania się
drobiazgami, sztywność, upór i ostrożność. Mogą pojawiać się uporczywe,
niepożądane myśli czy popędy.

Unikająca (lękliwa): carakteryzuje ją uczucie napięcia, lęku, niepewności i
poczucia niższości, pragnienie akceptacji i uznania, nadmierna wrażliwość na
odrzucenie i krytykę, zawężenie osobistych więzi społecznych oraz tendencja
do unikania niektórych działań przez stałe wyolbrzymianie potencjalnego
zagrożenia lub ryzyka w codziennych sytuacjach.

Zależna: charakteryzuje się biernym opieraniem się na innych w podejmowaniu
mniej lub bardziej ważnych decyzji życiowych, nadmierną obawą przed
porzuceniem, poczuciem bezradności i niekompetencji, bierną uległością wobec
życzeń starszych od siebie i innych oraz niedostatecznym wypełnianiem
codziennych zadań. Brak napędu może przejawiać się zarówno w sferze
intelektualnej, jak i emocjonalnej. Często występuje skłonność do
przenoszenia odpowiedzialności na innych.

Schizoidalna: charakteryzuje się wycofaniem z kontaktów emocjonalnych,
społecznych i innych, tendencją do fantazjowania, działania w samotności i
introspekcji; ograniczeniem zdolności do wyrażania uczuć i odczuwania
przyjemności.

Dyssocjalna: charakteryzuje się lekceważeniem zobowiązań społecznych,
nieliczeniem się z uczuciami innych, znaczącą niewspółmiernością między
zachowaniami a obowiązującymi normami społecznymi. Zachowanie to niełatwo
ulega zmianie po różnych negatywnych doświadczeniach, włącznie z karaniem.
Tolerancja na frustrację jest niska, podobnie jak próg zachowań agresywnych,
w tym - czynów gwałtownych. Występuje również tendencja do obwiniania innych
lub uciekanie się do pozornie prawdopodobnych racjonalizacji zachowań, które
powodują konflikty z otoczeniem.
----

I co, widzisz sie gdzies? ;)

Joanna