> No właśnie na czym polega to znieczulenie zewnątzroponowe.Gdzie dokładnie
> wprowadzana jest igła i jakiego środka się do tego używa?
znieczulenie zewnątrzoponowe - zo; znieczulenie podpajęcze - pp
Zarówno w zo jak i pp końcówka igły umieszczona zostaje w kanale kręgowym. W
zo igłę zatrzymuje się przed oponą twardą, czyli w przestrzeni
zewnątrzoponowej. W pp igłę kieruje się kilka-kilkunastu milimetrów dalej,
przebija się oponę twardą i pajęczą i wchodzi się do przestrzeni podpajęczej
wypełnionej płynem mózgowo-rdzeniowym, w którym jest "zanurzony" ośrodkowy
układ nerwowy.
Różnice?
zo
- potrzebna duża ilość leku (ok. 10x więcej), aby mógł pokonać opony i
osiągnąć rdzeń kręgowy
- dłużej się czeka na maksymalny efekt leków, efekt ten bywa
nieprzewidywalny, po podaniu trudniej sterować zakresem znieczulenia
- zaletą jest jednak nie przebijanie opony, wobec tego nie występuje
zagrożenie popunkcyjnymi bólami głowy
- możliwe jest umieszczenie cienkiego cewnika w przestrzeni zewnątrzoponowej
i dodawanie leków w trakcie zabiegu w miarę ustępowania działania, jak
również podawanie ich po zabiegu w celu zniesienia bólu pooperacyjnego
- dobierając leki można uzyskać zniesienie czucia, bez znoszenia czynnosci
ruchowej kończyn
- zo mozna wykonać w każdym odcinku kręgosłupa, także szyjnym lub piersiowym
(ból kończyn górnych, ból po zabiegach na klatce piersiowej i nadbrzuszu)

pp
- mała ilość leku = brak reakcji tokscznych
- efekt występuje po kilku minutach, znieczulenie jest łatwo sterowalne
ułożeniem pacjenta
- prostsza i szybsza technika wykonania
- choć możliwe w praktyce nie umieszcza się cewników w przestrzeni
podpajęczej, przy przedłużającym się zabiegu nie jest możliwe dodanie leku
-oczywiście możliwe są popunkcyjne bóle głowy
- pp można wykonać tylko w zakresie dolnej połowy ciała (operacje brzucha
poniżej pępka, krocze, kończyny dolne)

To tyle z głównych różnic.
W pewnych rękach oba rodzaje są bezpieczne i grożne powikłania praktycznie
się nie zdarzają (ważne aby nie brać przed tymi znieczuleniami żadnych
środków obniżających krzepliwość krwi). Pp to osławione już bóle głowy, zo
najczęściej przemijające i słabe bóle pleców. Inne po obu znieczuleniach to
kłopoty z oddaniem moczu po zabiegu, zawroty głowy przy próbie wstawiania
bezpośrednio po zbiegu, przemijające "mrówki chodzące po nogach" przy
ustępowaniu blokady.

>Ja miałam już 2
> razy znieczulenie zewnątrzoponowe może i podpajęczynówkowe- tego lekarz mi
> nie powiedział dokładnie :( i ani razu nie wystąpiły u mnie bóle głowy!!
> Mam 18 lat i dlatego się pytam bo szykuje mi się 3 znieczulenie tego typu
bo
> lekarze lubią grzebać w moim kolanie :( I mam w takim razie jeszcze jedno
> pytanie.Czy są jakieś znieczulenia które nie wiążą się z całkowitym
> "paraliżem" poniżej pasa?
Generalna zasada - do zabiegu podaje się zawsze leki w stężeniach znoszących
czynność i napięcie mięśni (aby ułatwić pracę chirurgowi). Po zabiegu można
znieczuleniem zo sterować w taki sposób, aby pacjent mógł chodzić a nie czuł
bólu.

>Aha i jeszcze dlaczego przy tych znieczuleniach w
> przestrzeń międzykręgową mam problemy z oddychaniem?
Czyżby zbyt wysokie znieczulenie? Przy bardzo wysokiej blokadzie (brak
czucia na skórze do wysokości sutków) wyłączone zostają mięśnie
międzyżebrowe. U części chorych (zwykle tych, którzy mają przedoperacyjne
zaburzenia oddechu, np. otyli, palacze papierosów, astmatycy) w takich
warunkach dochodzi do pogorszenia wydolności oddechu.
Czyżby spadek ciśnienia krwi? To jest bardziej prawdopodobne - oba rodzaje
powodują rozszerzenie naczyń dolnej połowy ciała i nawet znaczny spadek
ciśnienia krwi (aby zapobiec przed znieczuleniem przetacza się "na szybko"
500-1000ml kroplówek). Stąd możliwe (w trakci pierwszych 30min.
znieczulenia) - uczucie duszności, zawroty głowy, nudności (wymioty),
senność i ziewanie

Uff...

SzM