Do przetrwania rodzaju ludzkiego, którego członkowie są śmiertelni,
niezbędne jest odtwarzanie pokoleń czyli reprodukcja (prokreacja). Do
stwarzania potomstwa potrzebne są osobniki męskie i żeńskie. Dla
wychowania zdrowego potomstwa potrzebni są oboje rodzice, i matka i
ojciec, którzy tworzą partnerski związek oparty na wzajemnym zaufaniu i
szacunku. Zaufanie i szacunek do siebie i do partnera to podstawa
trwałego i nierozerwalnego związku oraz warunek przekazania potomstwu
tych samych wartości. Bo dzieci uczą się obserwując, naśladując
rodziców, którzy są ich pierwszymi oraz najważniejszymi autorytetami, z
którymi dzieci mogą również bezpiecznie doświadczać by w ten sposób
utrwalić wiedzę zdobytą poprzez obserwację. Właśnie dzięki temu rodzice
są autorytetami którym dzieci ufają bezgranicznie. Jakże można nie ufać
komuś kto karmi i zapewnia bezpieczeństwo poczynając od chwili
opuszczenia bezpiecznego łona matki? W ten sposób noworodek uczy się
najważniejszych relacji z drugim człowiekiem chłonąc bezkrytycznie
wszystko, zarówno to co dobre jak i to co złe; utrwala wszystkie wzorce
relacji międzyludzkich gdyż wcześniej, w okresie życia płodowego, nie
zdobył żadnych wzorców. Tak zaczyna się uspołecznianie dziecka.

Jakie powinny być cechy środowiska rodzinnego, w którym dziecko się
wychowuje? Jakie relacje powinny panować między wychowawcami? Jak już
wielokrotnie wykazywałem najważniejszymi cechami środowiska
wychowawczego powinny być zaufanie i szacunek do siebie i do partnera,
gdyż bez tych cech pożądany, partnerski układ wychowawczy zamienia się w
układ niewolniczy. W układzie niewolniczym każda ze stron chce zdobyć
władzę nad drugą by ją sobie podporządkować, by móc ją wykorzystywać dla
własnych celów, by móc kierować jej wolą. Ale żadna ze stron nie chce
się poddać dobrowolnie dominacji tego drugiego, gdyż oznacza to
podporządkowanie, utratę wolności i możliwość narzucania ofierze
manipulacji odpowiedzialnością za decyzje, które podejmuje strona
dominująca. Rodzi się przemoc i zniewalanie, czyli przeciwieństwo
wolności; wolności która jest nam przypisana z urodzenia i za którą
gotowiśmy oddać życie.

W takim związku opartym na manipulacji i dążeniu do zdominowania tego
drugiego każda ze stron ,,wygrywa" własne cele dzięki specyficznym cechom
swojej płci: kobieta sprzedaje seks a mężczyzna kupuje jej seksualne
usługi. Wszystkie chwyty w tym biznesie są dozwolone a cała wyrafinowana
sztuka tego handlu polega na tym by oszukać tego drugiego i by się nie
dać złapać na oszustwie. Powstaje związek zbudowany na wzajemnych
niezdrowych uzależnieniach, w którym obie strony łączą tylko
partykularne interesy, i który to związek nazywam niewolniczym.

Niewolnictwo na skalę społeczną wzięło swój początek ze struktury
rodziny, w której brakuje wzajemnego zaufania i szacunku, w którym
wzajemne poniżanie się jest codziennością. A poniżanie oznacza przemoc.
Skoro bezpośrednimi przyczynami przemocy w rodzinie są: brak zaufania i
szacunku dla siebie i dla partnera to znaczy, że wystarczy usunąć te
przeszkody by wyeliminować przemoc z rodziny. Ale by tego dokonać należy
wpierw zidentyfikować przyczynę braku zaufania i szacunku dla samego
siebie, przyczynę braku wiary we własne siły. Bo przecież brak wiary we
własne siły to synonim braku zaufania do samego siebie a nieufność we
własne siły to jawne poniżanie samego siebie. Bo skoro wszechmocny Bóg
stworzył Człowieka na wzór i podobieństwo swoje to znaczy, że Człowieka
jest również wszechmocny tylko mu wiary w siebie brak. Trzeba
zidentyfikować przyczynę tego poniżania samego siebie przez Człowieka.

--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a - http://leotar.net
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin