(uwaga: tekst ten będzie prędzej czy później dostępny również na czyjejś
stronie)
Pozdrawiam....
----------------------------------------------------
------------------------
-----------------------------------------------


Autor pierwotny, czyli Pierwotniak : Marta Góra
Tekst : Marta Góra , Barbara Kulesz, Teresa Dulczewska "Kronopio",Ewa
Szczęśniak, Ewa "T.W." Zboińska , Pan Incognito


Statut SiS SOS czyli Samowolnego i Spontanicznego
Stowarzyszenia Ogrodowych Sępów


Rozdział I
Stowarzyszenie

§ 1

1. Dnia 30.11.2004 r z braku lepszego zajęcia zostało utworzone SiS SOS
zwane dalej Samowolnym i Spontanicznym Stowarzyszeniem Ogrodowych Sępów.
2. Celem powstałego Stowarzyszenia jest zebranie w stado wszystkich
świadomych sępów oraz tych, którzy sępami są, a dotychczas o tym nie
wiedzieli, aby szerzyli szlachetną ideę sępienia w narodzie i nie tylko.
3. Sępem może zostać każdy, kto ma na to ochotę i posiada co najmniej
jedną doniczkę z zielonym lub kawałek gruntu z czymś zielonym oraz udowodni
choć jeden fakt pozytywnego sępienia.
4. Zrzeszenie w SiS SOS jest dobrowolne i zwolnione z jakichkolwiek
opłat.
5. Samozwańczo została ogłoszona Rada Stowarzyszenia, zwana dalej
Starszyzną.
6. W skład Starszyzny weszli w kolejności alfabetycznej lub innej
dowolnej:

Teresa "Kronopio" Dulczewska
Marta Góra
Barbara Kulesz
Ewa Szczęśniak
Ewa "T.W." Zboińska
Janusz Czapski
tajemniczy anonimowy sęp

7. Skład Starszyzny jest niestały i zmienny, dopuszcza się poszerzenie
składu Starszyzny o sępy wykazujące się wybitnymi zdolnościami sępiarskimi.
8. Dokooptowanie nastąpi po uchwale Starszyzny.

Rozdział II
Prawa i powinności Starszyzny

1. Starszyzna powinna dawać przykład innym członkom Stowarzyszenia ze
szczególnym uwzględnieniem sępienia i jego metod, dbać, by szlachetna
tradycja sępienia w narodzie przetrwała oraz tępić wszelkie zachowania
asępowe.
2. Członkowie Starszyzny powinni w miarę możliwości dzielić się swoją
wiedzą ogrodniczą z innymi sępami, a w szczególności zadbać o dokształcanie
piskląt, by te w przyszłości stały się pełnowartościowymi sępami.
3. Członkowie Starszyzny (i Stowarzyszenia) powinni świecić przykładem
biorąc udział w dyskusjach na grupach dyskusyjnych i innych forach (chyba,
że występują pod nickami innymi niż na pl.rec.ogrody).
4. Każdy z członków winien zapoznać się dokładnie i przestrzegać FAQ i
ogólnych zasad związanych z korzystaniem z Usenetu. Absolutnie i bez
zastrzeżeń powinien tychże zasad przestrzegać, a przynajmniej się o to
starać.
5. Członkowie Starszyzny będą propagować definicję słowa dyskusja na
forum grupy. Członkom Starszyzny powinny być obce pyskówki w formie
magielnianej lub srokopodobnej, szczególnie na grupie pl.rec.ogrody. Nad
niewłaściwymi zachowaniami należy przechodzić obojętnie, z dumą i wyższością
godną sępa, a następnie zignorować. Dopuszczalne jest wyrażenie publicznie
dezaprobaty w formie pisemnej, ggaganej i ustnej
6. Wszystkie Zgromadzenia Starszyzny są tajne, zabrania się chlapania
jęzorem i mielenia mailami, ggadulcami i tym podobnymi narzędziami.
Dopuszczalne jest wtajemniczenie najbliższych członków własnej rodziny, ale
tylko pod warunkiem, iż żaden z nich nie puści pary z dzioba.
7. Za nieprzestrzeganie powyższych zasad Zgromadzenie może ukarać
niesfornego członka Starszyzny poprzez: dwuznaczne spojrzenie, pogrożenie
pazurem, naganę ustną, naganę pisemną, walnięcie szpadlem po pazurach aż do
zakazu sępienia na okres tygodnia włącznie.
8. Członkowie Starszyzny zawsze maja rację.
9. Jeśli któryś z Członków Starszyzny nie ma racji patrz paragraf drugi
punkt 8 .

Rozdział III
Prawa i powinności sępa

§3

1. Podstawową powinnością sępa jest sępić ile wlezie, a jak nie wlezie
to sępić do torby, skrzynki, kartonu, reklamówki, bagażnika swojego i
cudzych (wedle fantazji).
2. Sęp musi reprezentować Stowarzyszenie godnie i nie narażać jego
dobrego imienia na szwank, tak by nikt z zewnątrz nie nazwał go szarańczą.
3. Sępić należy taktownie i dyplomatycznie, tak by można było jeszcze
kiedyś wrócić w miejsce, z którego się wysępiło.
4. Rozpychanie się skrzydłami, deptanie sąsiadom po pazurach i
uniemożliwianie oglądania wysępionego jest zabronione.
5. Sęp powinien respektować prawo do odmowy zgody na sępienie ze strony
potencjalnej ofiary. Jeśli coś jest nie do wysępienia, to takie jest. W
takiej sytuacji sęp może sobie popłakiwać z żałości, ale nie kłapać dziobem
obelżywie.
6. Absolutnie i pod żadnym pozorem nie należy wydłubywać, wyłuskiwać
itd. żadnego zielonego za pomocą palców, sekatorów, noży, łyżek, łopatek,
widełek, szpadli, wideł i innych zbrodniczych narzędzi z ogrodu ofiary bez
jej wyraźnej zgody i przyzwolenia.
7. Nie wolno w czasie krótszym niż 5 minut sępić świeżo wysępionego od
innego sępa. Niech się sęp nacieszy. Potem już można.
8. Nie należy sępić pojedynczych egzemplarzy, chyba że ofiara nie ma
nic przeciwko.
9. Nie należy sępić kwitnących egzemplarzy, chyba że ofiara nie ma nic
przeciwko.
10. Nasiona można sępić w ilościach dowolnych.
11. Sępienie o niewłaściwej porze rozmnażania może być ukarane odebraniem
łupu.
12. Sęp powinien wykazać się cierpliwością i bardzo dobrą pamięcią.
Dozwolone jest używanie pamięci zewnętrznej w formie dowolnej, tj.
tradycyjnej lub elektronicznej, a nawet zapisywanie na łapie z wiązaniem
sznurków na wielkim pazurze prawej łapy włącznie.
13. Jeśli wysępione padło, to ma się prawo do ponownego wysępienia tylko w
przypadku, gdy padło z przyczyn wyższych i innych niż zaniedbanie. Nie można
usprawiedliwiać się tłumaczeniami w stylu "koń/kobyła/cap/koza
wskoczył/wskoczyła zeżarł/zeżarła podeptał/podeptała".
14. Jeśli wysępiło się coś niechcący, to należy dokonać wszelkich starań,
by się dowiedzieć, dla kogo było przeznaczone i oddać nawet z bólem serca i
wątroby. Jeśli ustalenie właściciela okazało się niemożliwe, to należy
posadzić i zadbać jak o własne.
15. Celem sępienia jest zaspokojenie własnych chciejstw, upiększenie ogrodu
i obowiązkowo rozmnożenie i podzielenie dla innych sępów, a także
niewtajemniczonych i pisklaków. Wyrzucanie na kompost jest dopuszczalne jak
nikt inny już nie chce.
16. Mile widziane jest opublikowane przez sępa listy jego roślin. Lista ta
powinna być sporządzona wedle najlepszej posiadanej przez sępa wiedzy, nawet
jeśli żadnej z nich sęp nie ma zamiaru nikomu oddać.
17. Sęp powinien pozyskiwać zielone także w inny sposób niż sępienie, by
nie dopuścić do sytuacji, kiedy listy wszystkich sępów staną się
kompatybilne.
18. Rasowy sęp sępi głównie osobiście lub za pośrednictwem innych sępów,
tudzież za pośrednictwem poczty, jeśli nie jest w stanie dolecieć na
zgromadzenie sępów.
19. Sęp ma obowiązek dzielić się z innymi sępami wiadomościami na temat
nowych łupów do zdobycia, tzn. gdzie rosną, w jakich ilościach i czy jest
szansa na godne wysępienie.
20. Sęp spragniony obecności stada i trzebienia swej własności organizuje
spotkania tak, by inne sępy zaszczyciły go odwiedzinami, co umożliwia
sępienie i wymianę zielonego.
21. Niedopuszczalnym jest, by sęp przyjechał na jakiekolwiek spotkanie bez
zielonego, nawet jeśli zielonym miałaby być nać pietruszki albo wiązka
szczypiorku. Z tej powinności sęp może być zwolniony tylko na wyraźne
sugestie Starszyzny, np. w przypadku kiedy spotkanie odbywa się w terminie
nie sprzyjającym sępieniu lub gdy chwilowo nikt nie ma ochoty na pietruszkę.
22. Sęp uczestniczący w spotkaniu nie powinien narażać ofiary na zbytnie
wstrząsy. Powinien więc czuć się zobowiązany pomóc przy dostarczeniu innym
sępom nie tylko stricte ogrodowej padliny. Padlina może być wykonana
własnoręcznie, przy pomocy rodziny, kucharki a także nabyta w supermarkecie.
Mile widziane swojskie dobra z własnej uprawy postaci stałej, półpłynnej, a
szczególnie płynnej.


Rozdział IV
Prawa i obowiązki ofiary

§4

1. Ofiarą (zasępionym) jest każdy, kto dał się naciągnąć sępowi, w
szczególności jeśli zorganizował u siebie spotkanie i zaprosił inne sępy.
2. Ofiara ma prawo bez zbędnych wyjaśnień odmówić zaproszenia kogoś,
jeśli nawet jest to członek Stowarzyszenia. Lista sępów zaproszonych do
prywatnego ogrodu nie podlega dyskusjom i zależy tylko od ofiary i jej
ofiarności.
3. Ofiara ma prawo żądać dziobowego przy wpuszczeniu do prywatnego
ogrodu. Przy ustalaniu dziobowego ofiara powinna liczyć się z realnymi
możliwościami zaproszonych sępów.
4. Ofiara powinna przesłać do zaproszonych sępów listy chciejstw, z
której będą wybierane rośliny do podarowania dla zasępionego w ramach
rewanżu za nalot i wysępienie inaczej musi się liczyć z otrzymaniem
przypadkowego dziobowego, być może nawet drastycznie odbiegającego od jej
planów ogrodniczych (patrz §5 punkt 4 i §4 punkt 5)
5. Ofiara ma prawo odmówić przyjęcia dziobowego, ale tylko przy pomocy
uzasadnienia na piśmie. Odmowa nie będzie przyjęta, jeśli na spotkaniu
pojawią się pisklęta ,wtedy ma obowiązek przekazać zielone pisklakowi, by
umożliwić mu dalszy rozwój.
6. Ofiara ma prawo nakarmić sępy padliną duchową i cielesną (patrz
również §3 pkt.8).

Rozdział IV
Pisklęta

§5

1. Pisklęta znajdują się pod szczególną ochroną.*
2. Ochrona piskląt służy rozmnożeniu stada Sępów, a tym samym
utrwaleniu w narodzie chwalebnej tradycji sępienia oraz pozyskaniu nowych
terenów do sępienia w przyszłości.
3. Dla piskląt wyznacza się czas ochronny (dostosowanie piskląt do
wymagań stada netowego).
4. W czasie ochronnym starsze sępy winny pomagać pisklęciu w miarę
swoich możliwości, zachęcać pisklę do pozostania w stadzie, dostarczać
padliny, umożliwić okrzepnięcie i stanie się osobnikiem w pełni
wykształconym.
5. Tępienie trolli i innych szkodników zniechęcających pisklę do pobytu
w grupie jest obowiązkiem sępa!

* Dotyczy tylko piskląt Sępa ogrodowego. Osobniki zarażone
trolliozą, hybrydy sępa ze Złośliwcem pospolitym, Dyskryminatorem parszywym,
Podszywaczem ogrodowym i Teoretykiem zielonkawym (również w podtypie
Guglowca zwyczajnego) zostaną zadziobane i rozszarpane szponami.



Rozdział V
Wykluczeni i niedopuszczeni

§6

1. Starszyzna ma prawo wykluczyć niektórych członków Stowarzyszenia.
Karane będą w szczególności zachowania wysoce niestosowne i obrażające
godność innych sępów. Wykluczenie ze Stowarzyszenia oznacza także
wykluczenie z przepływu zielonego, i to w obu kierunkach.
2. Kandydatów do wykluczenia może zgłaszać każdy sęp i pisklę, nawet
świeżo wyklute, jeżeli tylko zostało potraktowane w sposób sprzeczny z
kodeksem sępa.
3. Wykluczenie i niedopuszczenie następuje po Walnym Zgromadzeniu
Starszyzny
4. Walne Zgromadzenie Starszyzny może odbyć się dziobem w dziób lub za
pomocą Internetu.
5. Osobnicy wytypowani do wykluczenia zostaną ostrzeżeni, zaś
wykluczeniu ulegną, jeżeli pomimo dwóch ostrzeżeń nadal będą postępować
niezgodnie ze Statutem.
6. Możliwy jest powrót do stada po odbyciu kwarantanny, zmianie
zachowań niepozytywnych na poprawne, publicznym przeproszeniu sępa/ów
poszkodowanego/ych .
7. Osobnicy niereformowalni rozszarpanymi będą i powinni zdawać sobie z
tego sprawę.


Rozdział VI
Postanowienia końcowe

§7
We wszelkich sprawach nieobjętych postanowieniami Statutu decyduje Walne
Zgromadzenie Starszyzny, chyba że Walne Zgromadzenie Starszyzny zadecyduje
inaczej.

KONIEC