Witam. Proszę o kilka opinii - stoję przed chyba poważnym wyborem życiowym i nie
wiem jak postąpić słusznie.

Otóż sytuacja wygląda w ten sposób że z obecną partnerką "jestem" od roku (znamy
się i spotykamy dużo dłużej - prawie 4-5 lat). Od zawsze to ja byłem zakochany
natomiast od niej nigdy nie usłyszałem "kocham cię". Związek na prawdę bardzo
dziwny i oparty na baardzo głębokiej przyjaźni. Dla mnie nieco męczący gdyż w
momencie gdy chcę porozmawiać o jego dalszym rozwoju to temat jest ucinany
tłumaczeniem (od kilku miesięcy) "ważniejszymi sprawami" (rzeczywiście ma "na
głowię" pracę dyplomową i bardzo mocno przegięty termin). Przypuszczam że po
napisaniu pracy będziemy mogli przeprowadzić długą i poważną rozmowę (obecnie
nie jest to możliwe bo to osoba bardzo "wrażliwa" i raczej ciężko miałaby się
zabrać za pracę po takiej rozmowie), natomiast cała ta sytuacja jest dla mnie
coraz bardziej "chora" i pomimo że to zawsze ja byłem bardziej "skłonny" do Niej
to wiem że to ona może mieć problem odnaleźć się w życiu beze mnie - cały
problem polega na tym że obecnie jestem jedynym "pomostem" pomiędzy Nią a
"towarzystwem", od kilku lat wakacje spędzamy razem itp... Dodatkowo jest dosyć
dobrze "umocowana" u mnie w rodzinie (ja zresztą u Niej też) więc wszelkie
zmiany byłyby conajmniej dziwne.

No i teraz pojawił się problem ... kilka(naście) dni temu poznałem dziewczynę (5
lat różnicy) i czuję się jak zauroczony 15-latek :)). Spędziliśmy kilka bardzo
przyjemnych wieczorów (ta poprzednia nic nie wie - mam jej "nie przeszkadzać" w
pisaniu) ale na razie bez żadnych daleko posuniętych kroków.

No i mam dylemat ... czy kontynuować ten poprzedni związek, czy zaangażować się
w tą nową osobę. Najgorsze jest to że nie chciałbym nikogo skrzywdzić : nie wiem
jak ta "pierwsza" by zareagowała na taką sytuację, a z kolei jeszcze nie jest za
późno żeby się z "drugiego" związku wycofać i dalej czekać (kurna !!!) na rozwój
tego pierwszego związku.


Pomóżcie plis :))


Piotr


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl