Witam,
od dwóch lat jestem leczona litem, jednak zwykle po miesiącu odstawiam go,
ponieważ mam wrażenie że tylko przemykam się przez życie, a nie doświadczam
go jak należy. (pomijam resztę skutków ubocznych jakie powoduje). Oczywiście
konsekwencją tego są kolejne manie i coraz głębsze stany depresyjne, w
których widzę w licie możliwość skończenia z tym wszystkim.
Brałam też kilka innych środków, jednak tylko lit równoważy to wszystko. Nie
potrafię się jednak pogodzić z konsekwencjami.. Nie potrafię żyć z litem ani
bez niego..Jestem świadoma, że ratuje mi Zycie, tak bardzo, jak nie potrafię
pogodzić się z tym że wprowadza porządek w moim umyśle nie pozwalając mi
wykorzystać go w pełni.. Czy mam jakieś inne możliwości??
Mika