"Niekrzywdzenie to określona postawa wobec świata, to życie w harmonii z innymi i
sobą, życie w prawdzie i spełnianiu obowiązków z miłością i rozwagą. Ta postawa nie
polega na potulnym podporządkowaniu się woli innych, wymaga ona największej odwagi,
stosowania najwyższych wzorców prawdy i samokontroli.
Totalne niekrzywdzenie jest praktycznie niewykonalne w tym świecie, ponieważ zmuszeni
jesteśmy stosować pewne elementy przemocy aby żyć: musimy się czymś odżywiać - jemy
rośliny; chodząc najprawdopodobniej zabijamy małe owady. Praktycznie, niekrzywdzenie
polega na unikaniu zadawania bólu innym istotom. Jeśli nie możemy komuś pomóc,
winniśmy przynajmniej wystrzegać się umyślnego ranienia. Wyobraźcie sobie, jak
mogłoby wyglądać nasze życie, gdybyśmy powszechnie stosowali tę prostą zasadę.
(...)
Zadawanie gwałtu innym to zadawanie gwałtu sobie. Zawsze ponosimy konsekwencje
naszych czynów - teraz albo w przyszłości. Często nie dostrzegamy działania tej
zasady, ale każdy nasz czyn powoduje nieuniknione konsekwencje. Gdy kogoś zranimy,
zwykle szukamy sobie usprawiedliwienia. Rzymski historyk - Tacyt- powiedział: "Zasadą
ludzkiej natury jest nienawidzieć tych, których zraniliśmy."
Najbezpieczniej jest unikać ranienia innych, o ile to możliwe. "Czyń innym to co
chciałbyś, aby oni czynili tobie." Nawet najmniejszym gestem można kogoś skrzywdzić.
Trzeba być czujnym, by unikać takich sytuacji.
Niekrzywdzenie nie oznacza jedynie unikania zadawania fizycznych ran żywym istotom.
Chodzi o to, abyś także nie ranił słowem, spojrzeniem czy gestem. W praktykowaniu
niekrzywdzenia pomogą ci: tolerancja, hart ducha i opanowanie.
Zasada niekrzywdzenia musi obowiązywać również wobec nas samych. Większość ludzi
wyrządza sobie większą krzywdę, niż inni mogliby im wyrządzić. Ranią sami siebie
poprzez złe nawyki i nieprawidłowy styl życia. Angażują się zbytnio w negatywy życia
i padają ofiarą przejawiającego się w świecie zła. Koncentrują się na ciemności nie
pozwalając wejść światłu.
Zasada niekrzywdzenia musi stać się naszym poglądem i sposobem postrzegania. Jeśli
nie nauczymy się osiągać wewnętrznego spokoju, nie będziemy w stanie żyć w pokoju z
innymi. Pierwszym etapem jest wypracowanie wewnętrznej harmonii i samozrozumienia.
(...)
Zwykle sądzimy, że niekrzywdzenie oznacza niestosowanie przemocy wobec istot żywych,
powstrzymywanie się od ranienia ich. Ale nie jest to tylko tym. Nawet oglądanie zła,
słuchanie zła i mówienie zła jest zadawaniem gwałtu.
(...)
Istotą zasady niekrzywdzenia jest postawa wobec życia i intencja - wypływające z
serca. Każdą sytuację należy oceniać sercem i działać z miłością, biorąc pod uwage
powinność. Współodczuwanie i rozróżnianie winny pomagać w owej ocenie. (...)
Zasada niekrzywdzenia wymaga nie stosowania przemocy wobec wszelkich stworzeń, o ile
tylko to możliwe orz szacunku dla wszystkich istot jako stworzeń Pana. Najlepszym
doradcą jest nasz wewnętrzny głos, on wskaże powinność i obowiązek. Zatem musimy być
odpowiedzialni, działać ze współczuciem i unikać ranienia kogokolwiek."