Pytam mojego syna:

- Karol, kim chciałbyś być?
- Tatą.
Po namyśle dodaje: takim drugim tatą.
Zdziwiłam się.
- jakim drugim tatą?
- No, takim, jak tu u nas był.
Moje zdziwienie siegnęło zenitu - nie było mnie tydzień, może nastąpiły
drastyczne zmiany z orientacją, albo co? (dla wyjaśnienia - jesteśmy
normalnie razem żyjącą rodziną, badź co bądź)
- Jaki tata tu był? - zapytałam zaniepokojona,
- No, ten mój. Ten nasz, co go znasz.


Margola