"Martynika" <m...@o...pl>
[...]
> Każda rozpoczęta dyskusja prędzej czy później
> zamienia się w pyskówkę. Merytoryki z czasem w każdej dyskusji mniej a
> wycieczek osobistych coraz więcej. Smutne to trochę bo co prawda "dom to
nie
> kościół" a "członkowie rodziny to nie ikony" ale jeśli tak jest tutaj to
> wielce prawdobodone że podobnie jest w rodzinach członków grupy. Wiele
osób
> pisze o tolerancji o dystansie a jednoczesnie ich wypowiedzi na temat
innych
> członków grupy pozwalają sądzić że poglądy które głoszą to tylko slowa
słowa
> słowa słowa.....
>

a ja mysle ze:
- z jednej strony to nawet dobrze, bo w takich wycieczkach osobistych wzbija
sie "kurz emocjonalny" miedzy "dyskutujacymi", a z takiego chaosu moze wyjsc
cos dobrego dla jednej/obu stron (zlego rowniez, ale konstruktywne
(opanowane?) "zle" tez jest ok), w mysl zasady "wszystko idzie do przodu
dzieki ciaglemu negowaniu zastanej rzeczywistosci";
- a z drugiej zawsze zazdroscilem (i czulem sie z tym zle) przyslowiowym
"mnichom buddyjskim", czy innym pustelnikom, spokoju, pewnosci, tresci i
ilosci prezentacji swego "ego" dla swiata na zewnatrz, i w sumie uwazam taka
postawe za jakis tam ideal bycia tu i teraz, a wszyscy - w tym ja - ktorzy
nie osiagneli tego pulapu sa jakby nizej...

ergo: jest normalnie, czyli ani zle ani dobrze, tylko krajobraz wokolo sie
zmienia, pozostaje usiasc i patrzec jak jest pieknie (i czasem mozna tez
splunac, albo zapomniec sie z zachwytu);
labradford-