stopnie niepełnosprawności

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 5

1. Data: 2006-03-26 18:00:19

Temat: stopnie niepełnosprawności
Od: alariss <a...@o...pl> szukaj wiadomości tego autora

Chciałbym sie zapytać jakie prawa, przywileje, ograniczenia... niosa za
sobą poszczególne stopnie niepełnosprawności. Pytanie dotyczy rynku
pracy i możliwości ON z określona grupą.
Dzieki z góry!
kasia

PS
może jakieś linki do stron gdzie to znajdę

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

2. Data: 2006-03-26 19:13:12

Temat: Re: stopnie niepełnosprawności
Od: "awho" <a...@n...pl> szukaj wiadomości tego autora

> Chciałbym sie zapytać jakie prawa, przywileje, ograniczenia... niosa za
> sobą poszczególne stopnie niepełnosprawności. Pytanie dotyczy rynku
> pracy i możliwości ON z określona grupą.
> Dzieki z góry!
> kasia
>
> PS
> może jakieś linki do stron gdzie to znajdę

przesyłam wycąg z ustawy

Dziennik Ustaw Rok 1997 Nr 123 poz. 776 (Tekst opracowany przez INFOR)

USTAWA
z dnia 27 sierpnia 1997 r.
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
Art. 4. [Definicje stopni] 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza
się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do
pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról
społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z
niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną
sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w
warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy
innych osób w celu pełnienia ról społecznych.
3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej
sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do
wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych
kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca
ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy
wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności
organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób
podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim
samoobsługę, poruszanie się i komunikację.
5. Zaliczenie do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby,
o której mowa w ust. 1 lub 2, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u
pracodawcy nie zapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadku uzyskania
pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu przez pracodawcę
stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej.
Art. 8. [Rehabilitacja zawodowa] 1. Rehabilitacja zawodowa ma na celu
ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego
zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z
poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.
2. Do realizacji celu, o którym mowa w ust. 1, niezbędne jest:
1) dokonanie oceny zdolności do pracy, w szczególności przez:
a) przeprowadzenie badań lekarskich i psychologicznych umożliwiających
określenie sprawności fizycznej, psychicznej i umysłowej do wykonywania zawodu
oraz ocenę możliwości zwiększenia tej sprawności,
b) ustalenie kwalifikacji, doświadczeń zawodowych, uzdolnień i zainteresowań,
2) prowadzenie poradnictwa zawodowego uwzględniającego ocenę zdolności do pracy
oraz umożliwiającego wybór odpowiedniego zawodu i szkolenia,
3) przygotowanie zawodowe z uwzględnieniem perspektyw zatrudnienia,
4) dobór odpowiedniego miejsca pracy i jego wyposażenie,
5) określenie środków technicznych umożliwiających lub ułatwiających
wykonywanie pracy, a w razie potrzeby - przedmiotów ortopedycznych, środków
pomocniczych, sprzętu rehabilitacyjnego itp.

Art. 11. [Korzystanie ze szkolenia] Osoba niepełnosprawna, która nie osiągnęła
wieku emerytalnego, zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna
lub poszukująca pracy i nie pozostająca w zatrudnieniu ma prawo korzystać ze
szkolenia na zasadach określonych w ustawie.
Art. 12. [Pożyczka] 1. Osoba niepełnosprawna, o której mowa w art. 11, może
otrzymać pożyczkę na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej.
2. Starosta udziela pożyczki, ze środków Funduszu, do wysokości
trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
3. Starosta zawiera z pożyczkobiorcą umowę ustalającą warunki udzielenia i
spłaty pożyczki oraz wysokość stopy oprocentowania.
4. Starosta umarza pożyczkę, na wniosek pożyczkobiorcy, do wysokości 50%, pod
warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej albo rolniczej przez okres co
najmniej 24 miesięcy oraz po spełnieniu pozostałych warunków umowy.
5. W przypadku uzasadnionym trudną sytuacją materialną lub losową dłużnika
starosta, na wniosek tego dłużnika, może odroczyć termin spłaty pożyczki,
rozłożyć jej spłatę na raty lub umorzyć spłatę w części albo w całości, jeżeli
pożyczka stałą się wymagalna.
6. (uchylony).
7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania, oprocentowania, spłaty,
rozkładania na raty i umarzania pożyczek.
Art. 13. [Dofinansowanie] 1. Osoba niepełnosprawna prowadząca działalność
gospodarczą albo własne lub dzierżawione gospodarstwo rolne może otrzymać, ze
środków Funduszu, dofinansowanie do wysokości 50% oprocentowania kredytu
bankowego zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności, jeżeli:
1) nie korzystała z pożyczki, o której mowa w art. 12 ust. 1, lub
2) taka pożyczka została spłacona albo w całości umorzona.
2. Dofinansowanie następuje na podstawie umowy zawartej przez starostę z osobą,
o której mowa w ust. 1.
Art. 14. [Przygotowanie stanowiska pracy] 1. Osobie zatrudnionej, która w
wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na
dotychczasowym stanowisku, pracodawca jest obowiązany wydzielić lub
zorganizować odpowiednie stanowisko pracy z podstawowym zapleczem socjalnym,
nie później niż w okresie trzech miesięcy od daty zgłoszenia przez tę osobę
gotowości przystąpienia do pracy. Zgłoszenie gotowości przystąpienia do pracy
powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia uznania za osobę niepełnosprawną.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy
było naruszenie przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przez
pracownika z jego winy lub jego stanu nietrzeźwości - udowodnione przez
pracodawcę.

Art. 15. [Czas pracy] 1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać
8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego
stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin
tygodniowo.
3. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach
nadliczbowych.
4. Wymiar czasu pracy ustalony zgodnie z ust. 1 lub 2 obowiązuje od dnia
następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.
Art. 16. [Wyłączenie stosowania przepisów art. 15] 1. Przepisów art. 15 nie
stosuje się:
1) do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
2) gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania
profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad
tą osobą wyrazi na to zgodę.
2. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ponosi pracodawca.

Art. 17. Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na
gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest
wliczany do czasu pracy. Nie narusza to przepisu art. 12910 § 1 Kodeksu pracy."

Art. 18. [Wynagrodzenie] 1. Stosowanie norm czasu pracy, o których mowa w art.
15, nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej
miesięcznej wysokości.
2. Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu
zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na normy
czasu pracy, o których mowa w art. 15, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim
pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
Art. 19. [Dodatkowy urlop wypoczynkowy] 1. Osobie zaliczonej do znacznego lub
umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop
wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do
pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po
dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
2. Urlop, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu
wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu
dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów.
3. Jeżeli wymiar urlopu dodatkowego, o którym mowa w ust. 2, jest niższy niż 10
dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje urlop dodatkowy określony w ust.
1.
Art. 20. [Zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia] 1. Osoba o
znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od
pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
1) w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie
rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku, z zastrzeżeniem art. 10f ust. 1
pkt 2,
2) w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub
usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego
naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
2. Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy, o których mowa w ust. 1, oblicza
się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
3. Łączny wymiar urlopu określonego w art. 19 ust. 1 i zwolnienia od pracy, o
którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku
kalendarzowym.
4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania zwolnień od pracy, o których mowa
w ust. 1 pkt 1.
Rozdział 8
Szkolenie osób niepełnosprawnych
Art. 37. [Formy szkolenia] Szkolenie osób niepełnosprawnych odbywa się w
formach pozaszkolnych w celu nauki zawodu, przekwalifikowania lub podwyższenia
kwalifikacji.
Art. 38. [Cel szkolenia] 1. Kierownik powiatowego urzędu pracy inicjuje i
organizuje szkolenie dla bezrobotnych osób niepełnosprawnych lub innych osób
niepełnosprawnych poszukujących pracy i nie pozostających w zatrudnieniu, a
zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy, w celu zwiększenia ich szans na
uzyskanie zatrudnienia, podwyższenia dotychczasowych kwalifikacji zawodowych
lub zwiększenia aktywności zawodowej, a w szczególności w razie:
1) braku kwalifikacji zawodowych,
2) konieczności zmiany kwalifikacji w związku z brakiem propozycji
odpowiedniego zatrudnienia,
3) utraty zdolności do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.
2) Szkoleniem, o którym mowa w ust. 1, mogą być objęte również osoby
niepełnosprawne będące w okresie wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn
dotyczących pracodawcy.
Art. 39. [Specjalistyczne ośrodki] 1. Szkolenie osób niepełnosprawnych może
odbywać się:
1) w placówkach szkolących,
2) w specjalistycznych ośrodkach szkoleniowo-rehabilitacyjnych, zwanych
dalej „specjalistycznymi ośrodkami”, zapewniających warunki realizacji
zadań
określonych w ust. 3.
2. Specjalistyczne ośrodki są tworzone i likwidowane przez marszałka
województwa w porozumieniu z Pełnomocnikiem. Samorząd województwa może zlecać
innym podmiotom zadania, o których mowa w ust. 3.
3. Do zadań specjalistycznego ośrodka należy:
1) prowadzenie szkolenia osób, które z powodu niepełnosprawności mają
utrudniony lub uniemożliwiony dostęp do korzystania ze szkolenia w innych
placówkach,
2) określanie psychofizycznej sprawności danej osoby w stosunku do wymagań
różnych zawodów,
3) określanie, przez zastosowanie odpowiednich testów sprawności i prób
praktycznych, uzdolnienia i możliwości rozwoju zdolności danej osoby,
4) zapewnienie uczestnikom szkolenia zakwaterowania, wyżywienia, pomocy
dydaktycznej oraz opieki medycznej i usług rehabilitacyjnych.
4. Koszty utworzenia, działalności oraz realizacji zadań specjalistycznego
ośrodka powinny być pokrywane ze środków Funduszu.
5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, sposób tworzenia, działania i finansowania specjalistycznych
ośrodków, a także zlecania zadań, o których mowa w ust. 3, oraz tryb
sprawowania nadzoru nad ich działalnością.

Art. 40. [Skierowanie na szkolenie] 1. Kierownik powiatowego urzędu pracy
kieruje osobę niepełnosprawną, o której mowa w art. 38, na szkolenie:
1) z własnej inicjatywy lub na podstawie orzeczenia właściwego organu,
2) wskazane przez tę osobę, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że szkolenie to
zapewni uzyskanie pracy i spełniony jest przynajmniej jeden z warunków
wymienionych w art. 38; koszt tego szkolenia nie może przekroczyć
dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
2. Koszty szkolenia obejmują w szczególności:
1) uprzednio uzgodnioną należność przysługującą jednostce szkolącej,
2) koszt ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków,
3) koszt zakwaterowania i wyżywienia w części albo w całości,
4) koszt przejazdu na szkolenie, w tym koszt przejazdu przewodnika lub opiekuna
osoby zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności,
5) koszt usług tłumacza języka migowego albo lektora dla niewidomych lub osoby
towarzyszącej osobie niepełnosprawnej ruchowo zaliczonej do znacznego stopnia
niepełnosprawności,
6) koszt niezbędnych badań lekarskich, psychologicznych, diagnostycznych i
usług rehabilitacyjnych.
3. Szkolenie trwa nie dłużej niż 36 miesięcy.
4. Koszty szkolenia są finansowane ze środków Funduszu.
5. Osoba niepełnosprawna, która nie ukończyła szkolenia z własnej winy, jest
obowiązana do zwrotu jego kosztów, chyba że powodem nieukończenia szkolenia
było podjęcie zatrudnienia.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

3. Data: 2006-03-26 20:28:53

Temat: Re: stopnie niepełnosprawności
Od: alariss <a...@o...pl> szukaj wiadomości tego autora

Wielkie Dzieki!
Mam jednak jeszcze jedno pytanie-czy nie pojawiły sie w miedzyczasie
jakies nowelizacje ów ustawy?
kasia

> przesyłam wycąg z ustawy>

> Dziennik Ustaw Rok 1997 Nr 123 poz. 776 (Tekst opracowany przez INFOR)
>
> USTAWA
> z dnia 27 sierpnia 1997 r.
> o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
> Art. 4. [Definicje stopni] 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza
> się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do
> pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról
> społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z
> niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
> 2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną
> sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w
> warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy
> innych osób w celu pełnienia ról społecznych.
> 3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej
> sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do
> wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych
> kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca
> ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy
> wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
> 4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności
> organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób
> podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim
> samoobsługę, poruszanie się i komunikację.
> 5. Zaliczenie do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby,
> o której mowa w ust. 1 lub 2, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u
> pracodawcy nie zapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadku uzyskania
> pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu przez pracodawcę
> stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej.
> Art. 8. [Rehabilitacja zawodowa] 1. Rehabilitacja zawodowa ma na celu
> ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego
> zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z
> poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.
> 2. Do realizacji celu, o którym mowa w ust. 1, niezbędne jest:
> 1) dokonanie oceny zdolności do pracy, w szczególności przez:
> a) przeprowadzenie badań lekarskich i psychologicznych umożliwiających
> określenie sprawności fizycznej, psychicznej i umysłowej do wykonywania zawodu
> oraz ocenę możliwości zwiększenia tej sprawności,
> b) ustalenie kwalifikacji, doświadczeń zawodowych, uzdolnień i zainteresowań,
> 2) prowadzenie poradnictwa zawodowego uwzględniającego ocenę zdolności do pracy
> oraz umożliwiającego wybór odpowiedniego zawodu i szkolenia,
> 3) przygotowanie zawodowe z uwzględnieniem perspektyw zatrudnienia,
> 4) dobór odpowiedniego miejsca pracy i jego wyposażenie,
> 5) określenie środków technicznych umożliwiających lub ułatwiających
> wykonywanie pracy, a w razie potrzeby - przedmiotów ortopedycznych, środków
> pomocniczych, sprzętu rehabilitacyjnego itp.
>
>
> Art. 11. [Korzystanie ze szkolenia] Osoba niepełnosprawna, która nie osiągnęła
> wieku emerytalnego, zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna
> lub poszukująca pracy i nie pozostająca w zatrudnieniu ma prawo korzystać ze
> szkolenia na zasadach określonych w ustawie.
> Art. 12. [Pożyczka] 1. Osoba niepełnosprawna, o której mowa w art. 11, może
> otrzymać pożyczkę na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej.
> 2. Starosta udziela pożyczki, ze środków Funduszu, do wysokości
> trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
> 3. Starosta zawiera z pożyczkobiorcą umowę ustalającą warunki udzielenia i
> spłaty pożyczki oraz wysokość stopy oprocentowania.
> 4. Starosta umarza pożyczkę, na wniosek pożyczkobiorcy, do wysokości 50%, pod
> warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej albo rolniczej przez okres co
> najmniej 24 miesięcy oraz po spełnieniu pozostałych warunków umowy.
> 5. W przypadku uzasadnionym trudną sytuacją materialną lub losową dłużnika
> starosta, na wniosek tego dłużnika, może odroczyć termin spłaty pożyczki,
> rozłożyć jej spłatę na raty lub umorzyć spłatę w części albo w całości, jeżeli
> pożyczka stałą się wymagalna.
> 6. (uchylony).
> 7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
> rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania, oprocentowania, spłaty,
> rozkładania na raty i umarzania pożyczek.
> Art. 13. [Dofinansowanie] 1. Osoba niepełnosprawna prowadząca działalność
> gospodarczą albo własne lub dzierżawione gospodarstwo rolne może otrzymać, ze
> środków Funduszu, dofinansowanie do wysokości 50% oprocentowania kredytu
> bankowego zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności, jeżeli:
> 1) nie korzystała z pożyczki, o której mowa w art. 12 ust. 1, lub
> 2) taka pożyczka została spłacona albo w całości umorzona.
> 2. Dofinansowanie następuje na podstawie umowy zawartej przez starostę z osobą,
> o której mowa w ust. 1.
> Art. 14. [Przygotowanie stanowiska pracy] 1. Osobie zatrudnionej, która w
> wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na
> dotychczasowym stanowisku, pracodawca jest obowiązany wydzielić lub
> zorganizować odpowiednie stanowisko pracy z podstawowym zapleczem socjalnym,
> nie później niż w okresie trzech miesięcy od daty zgłoszenia przez tę osobę
> gotowości przystąpienia do pracy. Zgłoszenie gotowości przystąpienia do pracy
> powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia uznania za osobę niepełnosprawną.
> 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy
> było naruszenie przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przez
> pracownika z jego winy lub jego stanu nietrzeźwości - udowodnione przez
> pracodawcę.
>
> Art. 15. [Czas pracy] 1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać
> 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
> 2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego
> stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin
> tygodniowo.
> 3. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach
> nadliczbowych.
> 4. Wymiar czasu pracy ustalony zgodnie z ust. 1 lub 2 obowiązuje od dnia
> następującego po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.
> Art. 16. [Wyłączenie stosowania przepisów art. 15] 1. Przepisów art. 15 nie
> stosuje się:
> 1) do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
> 2) gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania
> profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad
> tą osobą wyrazi na to zgodę.
> 2. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ponosi pracodawca.
>
> Art. 17. Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na
> gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest
> wliczany do czasu pracy. Nie narusza to przepisu art. 12910 § 1 Kodeksu pracy."
>
> Art. 18. [Wynagrodzenie] 1. Stosowanie norm czasu pracy, o których mowa w art.
> 15, nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej
> miesięcznej wysokości.
> 2. Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu
> zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na normy
> czasu pracy, o których mowa w art. 15, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim
> pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
> Art. 19. [Dodatkowy urlop wypoczynkowy] 1. Osobie zaliczonej do znacznego lub
> umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop
> wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do
> pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po
> dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
> 2. Urlop, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu
> wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu
> dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów.
> 3. Jeżeli wymiar urlopu dodatkowego, o którym mowa w ust. 2, jest niższy niż 10
> dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje urlop dodatkowy określony w ust.
> 1.
> Art. 20. [Zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia] 1. Osoba o
> znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od
> pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
> 1) w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie
> rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku, z zastrzeżeniem art. 10f ust. 1
> pkt 2,
> 2) w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub
> usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego
> naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
> 2. Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy, o których mowa w ust. 1, oblicza
> się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
> 3. Łączny wymiar urlopu określonego w art. 19 ust. 1 i zwolnienia od pracy, o
> którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku
> kalendarzowym.
> 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
> rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania zwolnień od pracy, o których mowa
> w ust. 1 pkt 1.
> Rozdział 8
> Szkolenie osób niepełnosprawnych
> Art. 37. [Formy szkolenia] Szkolenie osób niepełnosprawnych odbywa się w
> formach pozaszkolnych w celu nauki zawodu, przekwalifikowania lub podwyższenia
> kwalifikacji.
> Art. 38. [Cel szkolenia] 1. Kierownik powiatowego urzędu pracy inicjuje i
> organizuje szkolenie dla bezrobotnych osób niepełnosprawnych lub innych osób
> niepełnosprawnych poszukujących pracy i nie pozostających w zatrudnieniu, a
> zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy, w celu zwiększenia ich szans na
> uzyskanie zatrudnienia, podwyższenia dotychczasowych kwalifikacji zawodowych
> lub zwiększenia aktywności zawodowej, a w szczególności w razie:
> 1) braku kwalifikacji zawodowych,
> 2) konieczności zmiany kwalifikacji w związku z brakiem propozycji
> odpowiedniego zatrudnienia,
> 3) utraty zdolności do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie.
> 2) Szkoleniem, o którym mowa w ust. 1, mogą być objęte również osoby
> niepełnosprawne będące w okresie wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn
> dotyczących pracodawcy.
> Art. 39. [Specjalistyczne ośrodki] 1. Szkolenie osób niepełnosprawnych może
> odbywać się:
> 1) w placówkach szkolących,
> 2) w specjalistycznych ośrodkach szkoleniowo-rehabilitacyjnych, zwanych
> dalej „specjalistycznymi ośrodkami”, zapewniających warunki realizacji
zadań
> określonych w ust. 3.
> 2. Specjalistyczne ośrodki są tworzone i likwidowane przez marszałka
> województwa w porozumieniu z Pełnomocnikiem. Samorząd województwa może zlecać
> innym podmiotom zadania, o których mowa w ust. 3.
> 3. Do zadań specjalistycznego ośrodka należy:
> 1) prowadzenie szkolenia osób, które z powodu niepełnosprawności mają
> utrudniony lub uniemożliwiony dostęp do korzystania ze szkolenia w innych
> placówkach,
> 2) określanie psychofizycznej sprawności danej osoby w stosunku do wymagań
> różnych zawodów,
> 3) określanie, przez zastosowanie odpowiednich testów sprawności i prób
> praktycznych, uzdolnienia i możliwości rozwoju zdolności danej osoby,
> 4) zapewnienie uczestnikom szkolenia zakwaterowania, wyżywienia, pomocy
> dydaktycznej oraz opieki medycznej i usług rehabilitacyjnych.
> 4. Koszty utworzenia, działalności oraz realizacji zadań specjalistycznego
> ośrodka powinny być pokrywane ze środków Funduszu.
> 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
> rozporządzenia, sposób tworzenia, działania i finansowania specjalistycznych
> ośrodków, a także zlecania zadań, o których mowa w ust. 3, oraz tryb
> sprawowania nadzoru nad ich działalnością.
>
> Art. 40. [Skierowanie na szkolenie] 1. Kierownik powiatowego urzędu pracy
> kieruje osobę niepełnosprawną, o której mowa w art. 38, na szkolenie:
> 1) z własnej inicjatywy lub na podstawie orzeczenia właściwego organu,
> 2) wskazane przez tę osobę, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że szkolenie to
> zapewni uzyskanie pracy i spełniony jest przynajmniej jeden z warunków
> wymienionych w art. 38; koszt tego szkolenia nie może przekroczyć
> dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
> 2. Koszty szkolenia obejmują w szczególności:
> 1) uprzednio uzgodnioną należność przysługującą jednostce szkolącej,
> 2) koszt ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków,
> 3) koszt zakwaterowania i wyżywienia w części albo w całości,
> 4) koszt przejazdu na szkolenie, w tym koszt przejazdu przewodnika lub opiekuna
> osoby zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności,
> 5) koszt usług tłumacza języka migowego albo lektora dla niewidomych lub osoby
> towarzyszącej osobie niepełnosprawnej ruchowo zaliczonej do znacznego stopnia
> niepełnosprawności,
> 6) koszt niezbędnych badań lekarskich, psychologicznych, diagnostycznych i
> usług rehabilitacyjnych.
> 3. Szkolenie trwa nie dłużej niż 36 miesięcy.
> 4. Koszty szkolenia są finansowane ze środków Funduszu.
> 5. Osoba niepełnosprawna, która nie ukończyła szkolenia z własnej winy, jest
> obowiązana do zwrotu jego kosztów, chyba że powodem nieukończenia szkolenia
> było podjęcie zatrudnienia.
>
>
>

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

4. Data: 2006-03-26 20:38:50

Temat: Re: stopnie niepełnosprawności
Od: "Piotr M :)" <p...@p...onet.pl> szukaj wiadomości tego autora

Dnia 2006-03-26 22:28,na pl soc inwalidzi wielce szanowny(a) , alariss
napisał(a):

> Mam jednak jeszcze jedno pytanie-czy nie pojawiły sie w miedzyczasie
> jakies nowelizacje ów ustawy?

Witam
O wszelkich zmianach w tej ustawie dowiesz się w serwisie prawnym sejmu
tu :
www.sejm.gov.pl

--
Piotr M
"nawet gdy jesteś specem od lawin, to lawina może o tym nie wiedzieć...."

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

5. Data: 2006-03-27 04:39:17

Temat: Re: stopnie niepełnosprawności
Od: alariss <a...@o...pl> szukaj wiadomości tego autora

Piotr M :) wrote:

> Dnia 2006-03-26 22:28,na pl soc inwalidzi wielce szanowny(a) , alariss
> napisał(a):
>
> > Mam jednak jeszcze jedno pytanie-czy nie pojawiły sie w miedzyczasie
> > jakies nowelizacje ów ustawy?
>
> Witam
> O wszelkich zmianach w tej ustawie dowiesz się w serwisie prawnym sejmu
> tu :
> www.sejm.gov.pl

Dziękuję!

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry