Co ma zrobic mlody czlowiek - abiturient ktory nie wie co ma chce robic w
zyciu? Czy jest jakis 'magiczny' sposob okreslenia jego predyspozycji,
zdolnosci (jesli nigdy takich nie widzial - ot taki typowy szary kombinator
nie przylkladajacy sie do nauki). Maturzysta technikum, szkole srednia
wybral bo modna specjalizacja. Ale okazuje sie ze nie interesuje go ten
kierunek. Szkola w swoim zalozeniu ksztalcila specjaliste - czul sie coraz
gorzej bo z czasem stwierdza ze to nie to, ze zle wybral, ze to jego
najwiekszy blad w zyciu i nie chce ciagnac sprawy majac wyrzuty sumienia ze
nie dane mu bylo zobaczyc tak wiele, nie dane mu bylo zorientowac co go
interesuje - system mu nie pozwolil. Ma poczucie straconego czasu. Tak wiele
strat. Matura zbliza sie w postepie wykladniczym, przedwczoraj byl wrzesien,
wczoraj pazdziernik, a dzisiaj juz koniec grudnia. Nie wiec co robic, on
czuje sie zagubiony. Przezywal chyba wszystko od zdziwienia, poprzez
rozczarowanie, lek, niepokoj, depresje, rozpacz, bol, wstyd.
On nie chce isc za tlumem, chcialby wziac zycie w swoje rece, skonczyc na
decydowaniu za niego; wziac odpowiedzialnosc za swoje decyzje ale boi sie
ewentualnej porazki. Porazki ktora rozwiala by jego zludzenia. Czy jest
jeszcze szansa? Ma strasznie 'waski' umysl. Chcialby poszerzyc swoje skormne
'scisniete' horyzonty ale zdaje sobie sprawe ze jest za pozno, ze nie
rozumie tak wielu spraw - jak mozna zrozumiec cos czego sie nie
doswiadczylo?