chwila zastanowienia ...
papiery leżą już obok ...
moje dłonie przyjęły wygodną pozycję na klawiaturze ...

czy w tym pokoju jest tak duszno
czy ...

zaraz wyłączę to odbicie strachu i wyjdę po kilka litrów powietrza,
zimnego, niespokojnego powietrza - takie je widzę za oknem

znowu czuję obręcz wokół klatki piersiowej - a to tylko telefon
jeden ... krótki ... zwyczajny ... głupi telefon

w tym momencie panicznie się boję
(wiem, wiem, za "kilka" chwil przejdzie mi ...) (może)

mam nadzieję, ze można tu pisać tak zwyczajnie, niekoniecznie z problemami
do rozwiązania ;)
pisanie pomaga, bynajmniej mnie
ostatecznie nie każdego dnia jest się w przededniu realizacji mocarnych
planów
ostatecznie nie każdego dnia jedna chwila dzieli nas od wyboru drogi bez
odwrotu
(wiem, wiem, są i rozwidlenia, tylko ze ta droga jest prosta, już ją
wybrałam ... jeszcze nie doszłam do celu ... a już panikuję)

...
hmm, to ja mam jeszcze żołądek ;)

rany -przecież to tylko (aż) życie

mogłabym się "nieco" podporządkować pewnym sytuacjom
ale nie, nie, nie - to nie byłabym ja
muszę kierować się tym, co we mnie ...

a później za to ewentualnie płacić

B.