Najpierw zdefiniujmy co to jest. To po prostu małżeństwo bez aktu
seksualnego. Księża proponują je obecnie rozwódką i ludzie coraz
częściej wstępując w pierwszy związek chcą się wedle moralności tak
zobowiązać. Czyli/ tu mamy przymus /aby rozwódka po mężu pijaku mogła
należeć do kościoła, musi z nowym partnerem zawrzeć białe małżeństwo i
w nim żyć. Ja myślałem, że chodzi o to że nie będzie można lizać
cipeczki, co mnie zasmuciło....a tu jak się okazuje nic nie można.
Gwałt w biały dzień....nie macie wrażenia , bo ja mam, że coś nas
bardzo gwałcą moralnością? Już mam wrażenie że ktoś mi łapę w
bieliźnie trzyma, nawet miałem jednego przechodnia trzepnąć, bo
myślałem przez zapomnienie że to on........


... Rozwód, wejście w ponowny cywilny związek małżeński - to wszystko na
początku wydaje się proste. Komplikacje i ból przychodzą później...
Kościół broniąc świętości sakramentu małżeństwa podtrzymuje praktykę
(potwierdzoną podczas ostatniego synodu w 2005 r.) niedopuszczania
osób żyjących w konkubinatach (związkach niesakramentalnych) do
sakramentu pokuty i Eucharystii. Przyczyna: niemożność udzielenia
rozgrzeszenia z powodu braku postanowienia poprawy i rezygnacji z
nieprawidłowej relacji.
Nieraz, szczególnej przy okazji wizyty kolędowej, księża podejmują ten
temat. Nie są to łatwe rozmowy. Niemożność przystępowania do Komunii
św.powoduje ogromny ból, poczucie opuszczenia, wyobcowania. Bywa, że
podczas takich rozmów pada wtedy propozycja tzw. białego małżeństwa.
Jest to jakieś wyjście z sytuacji - niełatwe, związane z pewnymi
ograniczeniami, ale stanowiące pewną alternatywę. Na czym ono polega?
Polega na tym, że mężczyzna i kobieta żyjąc dalej razem w związku
niesakramentalnym, wychowując dzieci etc. rezygnują świadomie z prawa
do współżycia seksualnego. Postanawiają żyć na zasadzie: brat -
siostra. Są razem, nadal wspierają się wzajemnie, ale nie wchodzą ze
sobą w grzeszne relacje.
Po podjęciu takiej decyzji - mówiąc o tym jasno na spowiedzi -
warunkowo mogą otrzymać rozgrzeszenie i przystąpić do Komunii św.
Wtedy też razem ze spowiednikiem ustalają warunki swoich praktyk
sakramentalnych.
Jest jeszcze jeden problem: kwestia zgorszenia. Żyjąc w jednym blok, w
jednej wiosce, na jednej ulicy są znani sąsiadom, współmieszkańcom.
Także znany jest ich status i znana jest - co by nie mówić, jednak
dość surowa - praktyka Kościoła w tym względzie. Sytuacja, gdy nagle
zaczynają oni przystępować do Komunii św. w swojej parafii - kiedy na
zewnątrz nic się nie zmieniło - mogłaby wywołać zgorszenie,
zdziwienie, niezrozumienie. Sąsiedzi nie muszą przecież wiedzieć o ich
intymnym postanowieniu. Dlatego też proponuje się zwykle takim
osobom, aby uczestniczyli w Eucharystii tam, gdzie nie są znani, gdzie
ich postawa nie będzie wzbudzać kontrowersji. Uprzedzając pytanie
odpowiadam: nie jest to hipokryzja - Pan Bóg wie, co się kryje w
ludzkim sercu i to jest najważniejsze.
Podjęcie decyzji o "białym małżeństwie" nie jest łatwe. Jeszcze
trudniej jest wytrwać. Ale jest to jakieś sensowne rozwiązanie w tej
obiektywnie trudnej sytuacji.

http://www.parafia.siedlce.pl/?cat=16&id=63