Witam.
Na rec.ogrody pisze pierwszy raz, zawodowo absolutnie ogrodnikiem nie
jestem, ale mieszkam na wsi, kilkanascie km. od warszawy. No i czasem
trzeba w tej ziemi grzebnąć, co zresztą lubie, bo zielone jest fajne :)

Mam problem z trawnikiem - mianowicie, po każdej zimie a zwłaszcza po
wilgotnym pozimiu, kiedy na podwórku
robi się błoto, i parkuje samochód/chodzą ludzie, trawnik "umiera". Trawa
nie jest wysiewana, raczej taka z gatunku "samosiejnych" - po prostu była
tam zawsze, z tym że jest koszona, czasem nawożona, podlewana jeśli
trzeba, i pielęgnowana (wycinam nadmiar mleczy itp.). Czyli - po zimie na
środku podwórka zostają gołe placki, z których wooolno coś kiełkuje.
Ale! Na śrdoku podwórka mam dwie mniej więcej półmetrowe kępy jakiejś
niezniszczalnej trawy. Dojrzała trawa ma bardzo cienkie liście, przypomina
raczej poskręcany, zielony drut. Ciężko się kosi, ale nic absolutnie jej
nie rusza- ani grabienie, ani chodzenie czy samochody. W czasie suszy
żółknie i szarzeje, ale przy deszczu odżywa znów. Zbadałem, system
korzeniowy jest uwspólniony, i bardzo gęsty, stąd pewnie jej wyjątkowa
trwałość, i zdolność do "duszenia" innych gatunków (nie ma tam mlecza ani
zbyt wiele innych traw). Jak mowi moja mama, przypomina troche śmiałka
darniowego, albo kostrzewe siną (no tylko ze zielona). Trawe tę spotkałem
jeszcze sporadycznie w różnych trudnych warunkach , właśnie np na środkach
dróg gruntowych itp.

Szukam tej trawy, może wiecie co to za niezniszczalny gatunek :)

Pozdrawiam

Fred Cassidy.

--
Horyzont rodzi się w umyśle