Witam nie wiem gdzie powinnam napisac ten post, jeśli nie tu to przepraszam.
Dziś mam starszny dzień, wczoraj zresztą też miałam...........
Napiszę coś co mnie trapi od roku, ale nie mogę przestać, bo automatycznie
pozbawi mnie to środków do życia. Wiem, wiem, niech nikt mnie nie umoralnia,
wiem że robię źle, nie wiem czego oczekuję pisząc ten list. Jestem bardzo
zagubiona jak nigdy, a każdy myśli, ze jestem silną kobietą.
Więc tak bez szczegółw i krótko to kradnę tak jakby pieniądze z firmy w której
pracuje, cieżko jest to wykryć, ale w każdej chwili może się coś zdarzyć,
dlatego nie chodzę nau rlopy, żeby mieć wszystko pod kontrolą. Strasznie się
boję, boję się żyć, spać, ciągle o tym myślę, a jednak nie narzekam, mam na to
co chcę. Imałam sie już różnych pomysłów np. pani do towarzystwa..wiem jestem
beznadziejna, ale pisze tak jak jest, odsłaniam okropną stronę swej osobowości.
Jestem odbierana wszędzie jako bardzo miła i zaradna kobieta, tylko ja wiem, że
kiedyś wyląduję w więzieniu i moje dziecko będzie samo..........
Nie wiem jak to przetrwać, chciałbym zmienić pracę, odejść stąd, bo to jak
narkotyk, nie ma narazie konsekwencji i jest dobrze, ale moje sumienie wydziera
się przez głowe każdym kanalikiem. Mam dosyć takiego życia, praca jak praca
muszę pracowac bo bez pracy to już wogóle mogę sobie szykować trumnę. Mam
znajomych, przyjaciół, rodziców, ale co z tego, nie mogę ciągle ich prosić o
pożyczki. Bo i tak nie mam skąd oddać, żyję sobie na kredycie i naprawdę mi
dzisiaj źle.........nie wiem co chcę od Was...........niewiem

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl