Witam.
Pisałam tu jakiś czas temu o problemie mojej sąsiadki. Otrzymałam wiele
cennych wskazówek.
W międzyczasie zapoznałam się dokładniej z sytuacją, z dotychczasową
dokumentacją, rozmawiałam z administracją budynku.
Pozwolę sobie jeszcze raz poprosić o rady i wskazówki, poniżej przedstawiam
sytuację:

Mam sąsiadkę, mieszkającą na 10-tym piętrze wieżowca, opiekującą się
dorosłą,
niepełnosprawną córką na wózku inwalidzkim. Kobieta ta codziennie
wychodzi z
córką. Nie ma problemu ze zjazdem z 10-piętra, ale z parteru, dokąd
prowadzą
windy, do wyjścia z budynku prowadzi jeszcze 8 schodów. Matka nie jest
w
stanie znosić wózka sama, musi zawsze prosic o pomoc sąsiadów, silnych
mężczyzn, którzy jak narazie okazują wielką życzliwość. Kobieta jest
już
niemłoda i sama schorowana - m.in. po operacji kręgosłupa, mimo pomocy
sąsiadów sama dźwiga oczywiście jedną stronę wózka. Czekanie na osobę
życzliwą
trwa czasami dość długo, często na deszczu, wietrze lub mrozie.
Budynek nasz jest tak skonstruowany, że bardzo łatwo jest wykonać
dodatkowe
wejście - wystarczy na końcu korytarza zamiast istniejącego tam okna
wstawić
drzwi i niewysoki podjazd.
Kobieta kilka lat temu rozpoczęła "batalię" ze spółdzielnią
mieszkaniową o
wybudowanie dodatkowych drzwi. Sprawa toczyła się długo, po
interwencji
telewizji spółdzielnia wyraziła wstępną zgodę - w 1999 roku. Jednak na
skutek
nieporozumień z mieszkańcami, których lokale sąsiadowałyby
bezpośrednio z
dodatkowym wyjściem, kobieta zrezygnowała z walki o drzwi i
zdecydowała się na
zakup transportera schodowego. Sfinansowany on został przez PFRON oraz
sponsorów, spółdzielnia mieszkaniowa wyłożyła na ten cel 700 zł.
Transporter
okazał się zbyt duży i zbyt trudny w użyciu, w związku z czym został
przez
matkę dziewczyny przekazany za pośrednictwem MOPS innej osobie.
Kilka dni temu kobieta ta wystosowała kolejne pismo do spółdzielni, z
prośbą o
wykonanie drzwi i podjazdu. Do pisma załączyła protokoły przekazania
transportera schodowego.
Spółdzielnia, nota bene bardzo dobrze znająca zarówno sytuację
rodzinną jak i
trudne warunki materialne matki i córki (matka jest byłą pracownicą
spółdzielni, obecnie na rencie) odpowiedziała pismem, w którym
cytuję: "spółszielnia.... zawiadamia, iż w nawiązaniu do wcześniejszej
korespondencji i wypłaconego ekwiwalentu pieniężnego w kwocie 700zł,
informujemy, że obecnie, w świetle powyższego, winna Pani wystąpić do
Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, Gdynia....."
Bardzo proszę o poradę i wskazówki dotyczące dalszego trybu
postępowania.

Proszę również o informację, czy przepisy UE regulują kwestie
udostępnienia
wejść do budynków mieszkalnych inwalidom na wózkach

Pozdrawiam
A. Manska