Witam!

Mam taki problem. Moja dziewczyna (lat 23) ma młodszego braciszka (lat 7).
Od jego urodzenia zajmowała się nim, ponieważ rodzice nie mieli zbytnio
czasu na to – rozkręcali rodzinny interes. Wszystko byłoby OK, gdyby nie
fakt, że przejęła się trochę rolą. Po pewnym czasie zaczęła go traktować
jako swojego syna. Dochodzi nawet do takich scen, że zadaje mu pytanie, czy
nie chciałby zostać jej ukochanym synkiem, bo ona innego nie chce. A jakby
chciała już mieć (synka) to tylko takiego jak on. Brat, który ma 7 lat
obdarzył ją uczuciem takim jak normalnie dziecko obdarza matkę – tęskni,
płacze za nią, dzwoni prosząc, żeby przyjechała. Siostra wyjeżdżając poza
dom (studia) ma wyrzuty sumienia, że nie spędza z nim czasu.

I teraz prośba o pomoc do szanownych grupowiczów. Czy waszym zdaniem nie
posunęło się to za daleko??? Jak może wpłynąć na ukształtowanie przyszłej
psychiki 7-letniego chłopca takie zachowanie starszej siostry (te pytania,
czy zostanie jej ukochanym synkiem)? Mam też obawy o nią samą, jak wpłynie
to na przyszłą rolę jaj jako matki i żony??? Bo normalne to to chyba nie
jest…