Eva <e...@w...pl> napisała:
> Kochasz kogoś i dla jego dobra pozwalasz mu na zdradę fizyczną lub
psychiczną, czy tak ?
Evo !
Juz czytajac powyzsze slowa widze definicje milosci, ktora jest w jakims
stopniu zaborcza...
Juz same slowo "zdrada", "pozwalac komus" sugeruja "przynalnosc",
"posiadanie kogos".
Wydaje mi sie, ze jesli kocham taka idealna miloscia, to daze do szczescia
tej osoby.

Inna sprawa, czy takie zycie tej osoby, da jej szczescie. Czy to bedzie
DOBRO tej osoby? Smiem watpic... Chwilowa (byc moze ta chwila moze
przedluzyc sie do lat... ;-) ;-) przyjemnosc. I co dalej?

> I cieszysz się, że jemu jest dobrze a Ty masz swoją ideę - miłość bez
zazdrości ?
> Tak to sobie można ułożyć w głowie po latach, ale IMO nie wtedy, gdy świat
Ci się przewraca do góry
> nogami.
Jesli patrzy sie, ze milosc, nazwijmy ja roboczo "zadajaca i egzekwujaca",
to swiat, gdzie nogi sa u dolu, wtedy pewnie swiat moze przewrocic sie do
gory nogami ;-) ;-)

Evo !
Czy nie dobrze jest wymagac od siebie? I jesli tworzy sie uklad, ze Ktos tez
wymaga od SIEBIE? Robi sie super. I nagle brakuje miejsca na zazdrosc...

Tylko marzenie? Hm...

Trzymaj sie cieplo
Marek