> >> .....jak w temacie....nic dodac nic ująć.Jak to jest czlowiek jest
> >> szczęśliwy...przemknie mu jakas myśl przez głowę, wkręci sobie chory
> >> film i załapuje..ni stad ni z owąd doła.....
> >
> > - gdyby sobie szczęsliwy człowiek nie przemykał przez głowę pewnych
> > myśli i nie wkręcał chorych filmów - to nie załapałby ni stąd ni z
> > owąd doła. Proste.

> jak zrobić, żeby nie przemykać? (a raczej, żeby nie przemykały)

z tak postawionego pytania potencjalnie może już coś użytecznego wyniknąć.
Trzeba zacząć od tego, że każdy w 100% odpowiada za to co i w jaki sposób
myśli. Większość ludzi bezwiednie oddaje 100% panowanie ale to nie zmienia
faktu, że sa w 100% odpowiedzialni i nigdy nie tracą tego potencjału. Więc
na powrót użyję pierwotnego sformułowania i napisałbym "jak zrobić żeby nie
przemykać" :-) Jeżeli komuś myśli same przelatują i nijak nad tym nie umie
zapanować to ma tendencję do formułowania, tego w ten sposób, że coś mu
bezwiednie przemyka - a to całkowicie zamyka wiele możliwości, bo jaki ma
się wpływ na to co się samo dzieje- żaden - więc nie ma co nawet myśleć w
tym kierunku? Generalnie jest też w tym sporo prawdy, bo wiele myśli
powtarzanych od dłuższego czasu przybiera bardzo specyficzną
nieuświadomioną, bezsłowną formę, z którą nie można sobie łatwo poradzić jak
się nie wie jak. Myśli w tej formie cały czas mają decydujący wpływ na
samopoczucie myślącego - powodując nieodparte wrażenie, że jakieś zewnętrzne
"coś" jest źródłem jego złego samopoczucia (przykład dziewczyny w niedawnym
wątku "lekarstwo na zazdrość").
Ktoś, kto formułuje pytanie typu "jak to praktycznie zrobić żeby
czegoś nie myśleć" prawdopodobnie ma już na tyle zaawansowaną świadomość, że
gdzieś w głębi wie jak niezmiernie ważna jest to kwestia, więc może jeszcze
raz się zbiorę i coś o tym napiszę ale szczerze mówiąc już o tym na różne
sposoby tyle razy pisałem i nigdy jakoś nie byłem w stanie do nikogo
dotrzeć, że już impuls chęci odpowiedzenia czegokolwiek ograniczam do
lakonicznych formuł ja ta na samej górze listu że to my przemykamy a nie
samo przemyka.
Chętnie wymienię doświadczenia i z kimś porozmawiam albo ogólnie coś napiszę
ale przepisywanie podręcznika psychoterapii na listę (choćby swoimi słowami)
wydaje mi się mało pociągające. Tym bardziej, że są to rzeczy zdecydowanie
inne niż ciemniaki przyzwyczaiły się myśleć i jeszcze nie zdążyło się w
historii tej listy, żeby ktoś miał pozytywne nastawienie do tego typu
podejścia terapeutycznego. Dysonans poznawczy jest tak ogromny, że
jakakolwiek zmiana wydaje się mało prawdopodobna. Poza tym po co komu
psychoterapia jak można łyknąć leki maskujące obawy + efekty uboczne gratis)
albo zapisać się do sekty.

W lapidarnym skrócie metoda polega na:

1 - systemowym zidentyfikowaniu myśli powodujących pewne niechciane reakcje
emocjonalne. Nie jest takie proste jak się wydaje, bo ludzie głęboko wierzą
w to co wierzą -inaczej wierzyli by w coś innego. Poza tym ludzie w danej
sytuacji reagują najlepiej jak umożliwia im to ich model - wiec bez
poszerzenia modelu nie są w stanie inaczej reagować. Cyli z tym kim się w
tej chwili jest można jedynie "dojść" tak daleko jak się doszło - czyli w
przypadku wielu -całkeim niedaleko, czyli do telewizora :-)

2 - zastąpieniu nieefektywnych myśli innymi powodującymi pożądane reakcje
emocjonalne (co nie jest takie oczywiste),

3 - ugruntowaniu zmian tak, aby w takiej samej sytuacji nowe przekonania i
myśli działały automatycznie powodując dowolną nową, uprzednio świadomie
zaprojektowaną reakcję emocjonalną - co sprowadza się do kilkunastu ćwiczeń
mentalnych w stanie relaksu (element autohipnozy) i przerywaniu schematu
zachowania w nowo występujących sytuacjach).

Tym sposobem można osiągnąć szybsze i trawlsze zmiany nawet w nacięższej
depresji, zazdrosci itd - ale to zdaje się nikomu z tej grupy "w pale się
nie mieści" - więc najpierw musi nastąpić niezwykle bolesne zjawisko
"poszerzenia pały", przed którym każdy broni sie jak może albo zostanie tam
gdzie się aktualnie jest :-(((