> Moze to troche nie na temat, ale... wlasnie mi sie nasunelo, ze cierpienie
> jest to jedna z takich uczuc, ktore jest w zyciu czlowieka bardzo
potrzebne,
> bo tylko ono potrafi go zmienic i rozwinac. Czyli raj jest w pewnym sensie
> utopia, gdyz czlowiek jak ma za dobrze to mu sie w glowie przewraca, a co
> najwazniejsze nie potrafi docenic tego szczescia.

Moim zdaniem chodzi nie tyle o cierpienie co raczej potrzebe nieustannego
dazenia do czegos. W tym przypadku myslimy o dazeniu do bycia lepszym, do
zycia w lepszych warunkach itp. Patrzac na to z troche innej strony to nie
jest to nic innego jak potrzeba wytyczania i realizacji zyciowych celow.
Wlasciwie to chodzi nie o ich osiaganie, ale wlasnie o nieustanne dazenie do
nich. A raj... utopia? ;) Mysle, ze jesli on istnieje to napewno zaplanowano
go tak, ze juz nie ma w nim miejsca na tego typu problemy ;).

milczar