> riposta
> http://niusy.onet.pl/niusy.html?t=artykul&group=pl.s
ci.filozofia&aid=41675504

Konkretniej, moja wypowiedź w tym wątku:
http://niusy.onet.pl/niusy.html?t=artykul&group=pl.s
ci.filozofia&aid=41708041

Zamieszczam też poniżej wstęp do swojego tekstu filozoficznego,
bo uważam, że jest warty utrwalenia.

----

Zacząłem programować w 1988 roku, w pierwszej klasie liceum.
Na studiach zainteresowałem się sztuczną inteligencją i sieciami neuronowymi,
bo wydawało mi się to dawać najlepsze perspektywy finansowe.
Na wskutek tych poszukiwań stałem się człowiekiem wierzącym.
Poznałem, że problem, czy da się zbudować pełną sztuczną intelignecję,
jest nierozstrzygalny naukowo i jedynie wiara daje odpowiedź.
Jest to moja mądrość życiowa i istotny element mojego światopoglądu.
W tym szkicu zawarłem streszczenie odpowiedzi na pytanie o sztuczną inteligencję
jaką w moim mniemaniu daje religia chrześcijańska.
Zarysowane tutaj interpretacje drabiny bytów, władz duszy,
grzechu pierworodnego, podłoża zjawisk paranormalnych,
oraz wizja antropologiczna, którą określiłem jako chrześcijański holizm,
wykraczają czasami poza naukę Kościoła, ale są pomyślane w duchu posłuszeństwa tej
nauce,
na mój obecny stan wiedzy nie sprzeciwiają się tej nauce,
oraz w niektórych z nich nie jestem całkiem odosobniony.
Jeżeli cokolwiek tutaj sprzeciwia się nauce Kościoła, to dzieje się tak bez mojej
intencji i wiedzy.
Gdy bliżej poznam odnośny fragment nauki Kościoła to skoryguję moje poglądy.
Uczynię tak, bo bardziej wierzę zespołowi ludzi, niż pojedynczemu człowiekowi.
Poruszam tu zagadnienia z dziedziny filozofii, psychologii i teologii.
Żadnej z tych dziedzin nie studiowałem regularnie, tak jak informatykę.

Nie jest to tekst naukowy, bo opiera się na hipotezie wiary.
Podstawowym kryterium jest tu zgodność z doświadczeniem życia i logika,
a następnie możliwie największe oparcie się na uznanych źródłach.
Są to rozważania z pogranicza nauki i wiary,
będące próbą infologicznej interpretacji wizji człowieka
proponowanej w moim pojęciu przez religię chrześcijańską.
Wyrażam swoje intuicje słowami z ogólnie uznanych źródeł.
Praca ta przedstawia model człowieka, zapisany w postaci serii formuł.
Spełnia w moim życiu rolę kompasu, mapy, punktu odniesienia.
Jest realizacją filozofii tomistycznej, najbardziej reprezentatywnej dla
chrześcijaństwa.
Syntetyczność i zwięzłość są zamierzone z następujących powodów:
- myśli tu zawarte są syntezą moich poszukiwań czynionych przez kilkanaście lat;
- były mi pomocne w pozbieraniu się po ciężkiej chorobie psychicznej;
- są mi wciąż pomocne w walce duchowej, w pracy nad sobą;
- łatwiej przyswoić i używać tekst mniejszy objętościowo;
- im mniejszy rozmiar tym mniej zniekształceń w odbiorze;
- jestem programistą i miało to wpływ na mój styl myślenia i pisania.
Tekst jest zorganizowany tematycznie według następujących pojęć:
drabina bytów; ciało, dusza, duch; pamięć, intelekt, wola; intellectus, ratio
Można go czytać jako stopniowe uszczegółowianie i rozwijanie pewnych koncepcji.
Najczęściej zastosowałem tu styl pisania odzwierciedlający metodę fenomenologiczną.
Ośmielił mnie do tego styl książki Michela Quoista "Między człowiekiem a Bogiem".

Motywy jakimi się kierowałem względem rozdziału "Analiza drabiny bytów":
Przypomnienie i rozwinięcie drabiny bytów św. Tomasza z Akwinu,
która jest syntezą nauki i religii na gruncie metafizyki.
Metafizyka to dział filozofii zajmujący się bytami w ogólności,
nie tylko takimi, które są możliwe do zbadania przez zmysły i przyrządy.
Dla mnie metafizyka to badanie właściwości substancji stworzonych przez Boga.
Względem rozdziału "Analiza władz duszy":
Z tradycji kościoła znam takie zdanie:
"grzech niszczy w człowieku obraz Boży, łaska go naprawia;
grzech jest jak zadymienie zwierciadła"
Zapragnąłem szukać cech charakterystycznych tego obrazu
i to doprowadziło mnie do analogii sformułowanej przez św. Katarzynę ze Sieny,
którą ona z kolei zaczerpnęła od św. Augustyna.
Dusza jest obrazem Boga. Cnoty upodabniają ją do Boga.
Rozpatrywanie władz duszy jako obrazu Trójcy Świętej
też jest pewnie jakąś cnotą. Dla mnie jest to wiara, adoracja, ...
Względem rozdziału "Psychologia":
Zrozumienie współczesnej psychologii,
odnalezienie chrześcijańskiego podejścia do niej,
umożliwiającego orientację i stosowanie w praktyce.
Zdołałem się już także przekonać, że psychologia
stawia sobie za cel pomoc ludziom, poprawę ich życia;
że dominuje w niej dobra intencja.
Względem rozdziału "Sztuczna inteligencja":
Zarysowanie chrześcijańskiego stanowiska wobec tej technologii.
W publikacjach popularnonaukowych na ten temat, jakie obecnie znam,
dominuje paradygmat materialistyczny, najczęściej milcząco przyjęty.

Moja filozofia nie ma na celu uczynienia ze mnie człowieka sławnego czy bogatego.
Ma na celu uczynienie ze mnie człowieka szczęśliwego w tym i w przyszłym życiu.
Z rozmów na grupie pl.sci.filozofia wywnioskowałem, że to jest najważniejszy cel
filozofii w ogóle.
Z Biblii wiem, że Boża mądrość daje najwyższe i najtrwalsze szczęście.
Doświadczyłem, że posłuszeństwo Bogu daje najlepsze szczęście.
Nie zawsze byłem Bogu posłuszny. Gdybym był, mniej ludzi by cierpiało, łącznie ze
mną.
A zatem, według najlepszych znanych mi obecnie źródeł
oraz według mojego niedoskonałego rozeznania, człowiek działa tak :

----

Pozdrawiam
Tomasz Kwiecień
http://www.tomasz.kwiecien.prv.pl