On 3 Wrz, 08:32, "Chiron" <c...@...pl> wrote:
> Użytkownik "BabaJaga" <b...@a...pl> napisał w
wiadomościnews:a27adfa2-ac5f-4ebb-8d2f-2621800d0503@
k39g2000yqe.googlegroups.com...
>
> <cut>
>
> Napisz proszę, jakie masz oczekiwania- jeśli chodzi o wizytę u psychologa.
>
> serdecznie pozdrawiam
>
> Chiron

Po pierwsze- chcę zrozumieć, co właściwie mogło się stać, bo ten
związek stanowił dla mnie najszczęśliwsze 8 m-cy mojego życia, poza
krótkimi momentami, takimi jak szczęśliwe urodzenie dziecka, mieliśmy
dalekosiężne plany na przyszłość (małżeństwo, adoptowanie przez niego
mojego syna, budowa domu). I tu wyjaśniam, że to była bardziej jego
inicjatywa i propozycje, tyle, że uszczęśliwiały mnie niewymownie.
Dlaczego, więc wszystko prysnęło jak bańka mydlana przez jedno
nieporozumienie i jeden mój błąd? Poniosły mnie emocje i zachowałam
się niedojrzale, ale taką reakcję dyktowały mi uczucia do niego-
poczułam się olana i odtrącona, wyobraziłam sobie, że on zawsze będzie
przedkładał swoją genetyczną rodzinę nad tę, którą mieliśmy stworzyć,
albo i stworzyliśmy.
Po drugie- jeśli już zrozumiem, dlaczego, to chcę się dowiedzieć, czy
to był banalny błąd bo emocje nas ogłupiły, a wziązku z tym, czy to
jest do naprawienia, czy geneza problemu tkwi głębiej i błędem było
raczej to, że ten związek się tak rozwinął. Może wcale nie miał racji
bytu, ot, iluzja.
Po trzecie- jeśli to definitywne rozstanie, to potrzebuję pomocy w
pozbieraniu się. Jest mi to niezbędne ze względu na dzieci, a
zwłaszcza najmłodszego synka, któremu teraz jestem podwójnie potrzebna
silna i sprawna psychicznie, fizycznie zresztą też, a z tym i tak jest
duży problem- choruję poważnie na serce.