On 3 Wrz, 08:32, "Chiron" <c...@...pl> wrote:
> Użytkownik "BabaJaga" <b...@a...pl> napisał w
wiadomościnews:a27adfa2-ac5f-4ebb-8d2f-2621800d0503@
k39g2000yqe.googlegroups.com...
>
> <cut>
>
> Napisz proszę, jakie masz oczekiwania- jeśli chodzi o wizytę u psychologa.
>
> serdecznie pozdrawiam
>
> Chiron

Po pierwsze- czuję, że niezbędne jest mi zrozumienie tej sytuacji.
Niezrozumienie sprowadza zagubienie i wywołuje lęk.
Po drugie- chcę by ktoś mi pomógł odpowiedzieć na pytanie, czy był to
tylko banalny błąd bo ogłupiły nas emocje, czy też raczej geneza
problemu tkwi znacznie głębiej? Być może jest tak poważna, że ten
związek nie powinien był się wogóle tak rozwinąć, był tylko iluzją. A
w konsekwencji, czy mamy szansę za chwilę, kiedy emocje przygasną
zadać sobie na nowo pytanie, czy warto było przez banał wyrzucić przez
okno najpiękniejsze 8 m-cy, wszystkie plany na przyszłość i całe dobro
dla nas wszystkich, które było i mogło być?
Po trzecie- jeśli to koniec ostateczny i wszystko pękło jednak jak
bańka mydlana, to potrzebuję pomocy żeby się ogarnąć i pozbierać, bo
jestem potrzebna dzieciom, a zwłaszcza najmłodszemu dziecku silna i
sprawna psychicznie, fizycznie zresztą też, a z tym i tak jest
problem- choruję poważnie na serce, jestem po przebytym zawale.
Po czwarte- moje poczucie winy. Jak duży był mój błąd? Czy to właśnie
ja zniszczyłam wszystko, bo jestem zwyczajnie głupia?
Wszystkie te moje rozterki, pytania i wątpliwości łączą się oczywiści
ściśle ze sobą.