Martwica mózgu napisał(a):
> Najpierw zdefiniujmy co to jest. To po prostu małżeństwo bez aktu
> seksualnego. Księża proponują je obecnie rozwódką i ludzie coraz
> częściej wstępując w pierwszy związek chcą się wedle moralności tak
> zobowiązać. Czyli/ tu mamy przymus /aby rozwódka po mężu pijaku mogła
> należeć do kościoła, musi z nowym partnerem zawrzeć białe małżeństwo i
> w nim żyć. Ja myślałem, że chodzi o to że nie będzie można lizać
> cipeczki, co mnie zasmuciło....a tu jak się okazuje nic nie można.
> Gwałt w biały dzień....nie macie wrażenia , bo ja mam, że coś nas
> bardzo gwałcą moralnością? Już mam wrażenie że ktoś mi łapę w
> bieliźnie trzyma, nawet miałem jednego przechodnia trzepnąć, bo
> myślałem przez zapomnienie że to on........
>
>
> ... Rozwód, wejście w ponowny cywilny związek małżeński - to wszystko na
> początku wydaje się proste. Komplikacje i ból przychodzą później...
> Kościół broniąc świętości sakramentu małżeństwa podtrzymuje praktykę
> (potwierdzoną podczas ostatniego synodu w 2005 r.) niedopuszczania
> osób żyjących w konkubinatach (związkach niesakramentalnych) do
> sakramentu pokuty i Eucharystii. Przyczyna: niemożność udzielenia
> rozgrzeszenia z powodu braku postanowienia poprawy i rezygnacji z
> nieprawidłowej relacji.
> Nieraz, szczególnej przy okazji wizyty kolędowej, księża podejmują ten
> temat. Nie są to łatwe rozmowy. Niemożność przystępowania do Komunii
> św.powoduje ogromny ból, poczucie opuszczenia, wyobcowania. Bywa, że
> podczas takich rozmów pada wtedy propozycja tzw. białego małżeństwa.
> Jest to jakieś wyjście z sytuacji - niełatwe, związane z pewnymi
> ograniczeniami, ale stanowiące pewną alternatywę. Na czym ono polega?
> Polega na tym, że mężczyzna i kobieta żyjąc dalej razem w związku
> niesakramentalnym, wychowując dzieci etc. rezygnują świadomie z prawa
> do współżycia seksualnego. Postanawiają żyć na zasadzie: brat -
> siostra. Są razem, nadal wspierają się wzajemnie, ale nie wchodzą ze
> sobą w grzeszne relacje.
> Po podjęciu takiej decyzji - mówiąc o tym jasno na spowiedzi -
> warunkowo mogą otrzymać rozgrzeszenie i przystąpić do Komunii św.
> Wtedy też razem ze spowiednikiem ustalają warunki swoich praktyk
> sakramentalnych.
> Jest jeszcze jeden problem: kwestia zgorszenia. Żyjąc w jednym blok, w
> jednej wiosce, na jednej ulicy są znani sąsiadom, współmieszkańcom.
> Także znany jest ich status i znana jest - co by nie mówić, jednak
> dość surowa - praktyka Kościoła w tym względzie. Sytuacja, gdy nagle
> zaczynają oni przystępować do Komunii św. w swojej parafii - kiedy na
> zewnątrz nic się nie zmieniło - mogłaby wywołać zgorszenie,
> zdziwienie, niezrozumienie. Sąsiedzi nie muszą przecież wiedzieć o ich
> intymnym postanowieniu. Dlatego też proponuje się zwykle takim
> osobom, aby uczestniczyli w Eucharystii tam, gdzie nie są znani, gdzie
> ich postawa nie będzie wzbudzać kontrowersji. Uprzedzając pytanie
> odpowiadam: nie jest to hipokryzja - Pan Bóg wie, co się kryje w
> ludzkim sercu i to jest najważniejsze.
> Podjęcie decyzji o "białym małżeństwie" nie jest łatwe. Jeszcze
> trudniej jest wytrwać. Ale jest to jakieś sensowne rozwiązanie w tej
> obiektywnie trudnej sytuacji.
>
> http://www.parafia.siedlce.pl/?cat=16&id=63

A tu mam posta którego nazwałem....Jak zmarnować sobie życie.... lub
zmarnować komuś życie.........

Witam!
Mamy dwoje dzieci, jesteśmy 5 lat po ślubie. Żylismy w czystości aż do
ślubu - i po co mi to było? Na początku małżeństwa okazało się, że ja
mam dużo, dużo większe potrzeby seksualne niż mój mąż, chociaż przed
ślubem wydawało mi się, że się pod tym względem zgramy idealnie- jemu
wystarczał seks raz w miesiącu a ja chodziłam sfrustrowana i zła - tak
było przez całe 2 lata. Czasem nawet chodził mi po głowie
jakiś skok w bok z braku seksu w małżeństwie ale nigdy to tego nie
doszło.Potem stwierdziłam, że skoro go kocham, to muszę się jakoś
dostosowac - imoje potrzeby seksualne znacznie wyciszyłam. W
międzyczasie urodziło się nam dwoje dzieci. Teraz po drugim dziecku
gdy NPR nie da się stosowac (pytałam na różnych forach bo cykle mam
nieczytelne i nawet w III fazie gdy temp. jest ok, to sluz wygląda na
płodny, mimo że nie karmię piersią) i gdy KK zakazuje orgazmu bez
stosunku, no i do tego więcej dzieci na pewno nie chcemy miec, to ja
myślę teraz o zostaniu białym małżeństwem . Zbyt boimy się 3-ciej
ciąży, do tego jesteśmy totalnie zmęczeni opieką nad dwójką dzieci,
sypiamy osobno bo tak wygodniej (w razie czego się nie prowokujemy).
Na dodatek ja po 2-giej ciąży straciłam kompletnie ochotę na seks i
poprostu przestał mnie on interesowac a męża nigdy zbytnio nie
interesował (co najwyżej seks oralny ale bez stosunku go interesował a
ja mam wrażenie, że on woli tak niż pełny stosunek i że jest
ukierunkowany na siebie raczej niż na nas dwoje). Teraz gdy w
perspektywie NPR do końca życia mam stosowa tylko III fazę (I-szej już
się nigdy nie odważę przy dwójce dzieci) to po co nam seks?