Są takie sytuacje, że poznaje się coś i jest to novum.
Ale są takie sytuacje, że poznaje się coś i ma się wrażenie
jakby znało się to lepiej niż inni, do tego stopnia, że gdy się
czyta jakieś informacje (aby to lepiej poznając), to się wie
natychmiast, czy jest to zgodne z prawdą na ten temat, czy
tylko czcze bajanie kogoś kto baja by... kasę zarobić(?)... itd.

Może to działanie duchów, lub opętanie, lub dar, lub pamięć
wcześniejszych doświadczeń... itp?
Trudno powiedzieć. ;)

Ale jeśli takie wrażenie dotyczy jakiejś konkretnej osoby
z przeszłości, to wtedy może być... różnie.


Notabene m.in. organicznie, natywnie nie cierpię okresu przedwojennego
(nie tylko w PL ale i w innych krajach) na każdym jednym poziomie...
można to w zasadzie nazwać wręcz nienawiścią.
Więc przed wojną pewnie byłem jakimś nazistą, albo "komunistą",
czyli kimś kto realizował się wywracając ten cały przedwojenny,
gnuśny, stęchły burdel do góry nogami...
mniemam.
Nie wiem tylko jakim językiem się posługiwałem, choć przypuszczam,
że na 99.999% nie był to język polski (tzn natywny).

Obawiam się, że każdy tak ma. ;)

--
CB


Użytkownik "Vicky" <b...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:irfi72$cpo$1@newsread.aster.pl...

> No właśnie problem w tym że ciężko to opisać.
> Ale dam dwa przykłady.
> Mój znajomy słucha muzyki celtyckiej ponieważ twierdzi że ta muzyka przenosi
> jego "duszę" do czasów średniowiecza, w których chciałby żyć. Nie wynika to z
> jego zainteresowań tą opoką. Nie ogląda filmów kostiumowych i nawet ich nie
> lubi. Nie wynika to z wykreowanego obrazu wynoszącego się z czegoś komercyjnego
> typu chcę być piratem bo podobała mi się rola Deppa ani z gier typu mud. On jak
> twierdzi ma to coś w sobie i chociaż w życiu radzi sobie świetnie, mówi że tu
> nie pasuje. Zapewne ma to jakieś podłoże, ale o tyle mnie to zaciekawiło że to
> nie on jeden ze znanych mi osób opowiada podobne rzeczy. Mam też znajomą, która
> identyfikuje się z czasami związanymi z gettem żydowskim. Podobnie jak
> poprzednik, nigdy się tym nie interesowała, nie czytała ani pół książki na ten
> temat, nie lubi wojennych filmów, ale kiedy wchodzi w mury getta czuje jakby tam
> była te 70 lat temu i chyba co najgorsze ma odczucie że powinna tam wrócić...
> Dodam, że nie jest zafiksowanie, bo tematu nie w trybie ciągłym. To są
> sporadyczne ich przemyślenia, objawiające się "dziwną tęsknotą" za nieznanymi
> czasami.