> W takim razie precyzuje pytanie:
> ten ktory rosnie w parku, w Tymbarku, na samej gorze, po prawej stronie
> ;-))) (jesli go nie wycieli)

Dewajtis?

> Dobra, teraz na powaznie, ja prosic o obie nazwy i kilka slow czym sie
> roznia ;-)

DĄB
prof. dr hab. Mieczysław Czekalski

cyt.:
Dąb szypułkowy występuje w Polsce przede wszystkim na niżu, rzadziej w
górach (do wysokości 400-500 m n.p.m.). Największe skupisko tych drzew
znajduje się w Puszczy Białowieskiej, gdzie pojedyncze okazy osiągają do
43 m wysokości oraz do 900 cm obwodu pnia. Liście tego gatunku mają 5-15
cm długości, 3-6 par zaokrąglonych klap, uszkowatą nasadę oraz bardzo
krótki (najwyżej 1 cm) ogonek. Owoce są osadzone po kilka na długiej
(5-12-centymetrowej) szypule, od której pochodzi nazwa gatunku.
f. f a s t i g i a t a - powoli rosnąca forma stożkowata, o pokroju
podobnym do topoli włoskiej. Poszczególne okazy różnią się szerokością i
smukłością korony (w polskich szkółkach oferowana jest, na przykład,
odmiana 'Fastigiata Koster'). Gałęzie drzew są często falisto pogięte. Ta
forma dębu szypułkowego bywa rozmnażana z nasion, gdyż wiele siewek
odtwarza cechy rośliny matecznej. Drzewa nadają się do sadzenia wzdłuż
ulic w miastach, ze względu na pokrój oraz odporność na suche i
zanieczyszczone powietrze.
f. p e n d u l a - forma zwisająca, tworząca drzewa o różnej wysokości i
gałęziach mniej lub bardziej zwisających. Należy ją rozmnażać przez
szczepienie.
'P e c t i n a t a' - bardzo powoli rosnąca odmiana strzępolistna, o
pierzastosiecznych, głęboko powcinanych liściach.
'C o n c o r d i a' - odmiana o liściach (zwłaszcza młodszych) intensywnie
żółtych przez cały okres wegetacji i trochę mniejszych niż u gatunku.
Drzewa rosną słabiej. Bardzo ładny okaz tej odmiany rośnie w Piotrkówku k.
Wojsławic na Dolnym Śląsku.
Rzadko lub sporadycznie spotykane są odmiany: 'A r g e n t e o v a r i e g
a t a' - o liściach nieregularnie biało plamistych; 'A s p l e n i f o l i
a' - wytwarzająca liście różnej szerokości; 'A t r o p u r p u r e a' - o
liściach mniejszych niż u gatunku, purpurowych do purpurobrązowych; 'C o c
h l e a t a' - o liściach w kształcie łyżeczkowatym; 'F a s t i g i a t a
P u r p u r e a' - o pokroju stożkowatym i ciemnopurpurowych liściach; 'H
e t e r o p h y l l a' - o liściach głęboko wcinanych, z klinowatą nasadą.


Dąb bezszypułkowy występuje w Polsce rzadziej niż poprzedni, na niżu i
terenach podgórskich. Stosunkowo liczny jest w zachodniej i
południowo-zachodniej części kraju, gdzie bywa jednym z ważniejszych
gatunków leśnych. Osiąga mniejsze wymiary niż dąb szypułkowy. Liście ma
bardziej regularnie klapowane, o nasadzie klinowatej i długim (do 2,5 cm)
ogonku. Zebrane po kilka żołędzie są siedzące lub mają bardzo krótkie
szypułki (zawsze krótsze od ogonków liściowych). Niekiedy, z nieznanych
przyczyn, spotyka się okazy tego gatunku (np. w Puszczy Piaskowej na
Pojezierzu Myśliborskim czy w Książu k. Wałbrzycha) o poprzecznie,
pręgowato spękanej korze. U niektórych drzew pręgi przebiegają niemal
dookoła pnia, od jego nasady do pierwszych gałęzi korony.
'M e s p i l i f o l i a' - odmiana nieszpułkolistna, o liściach
wydłużonych i węższych niż u gatunku, z falistym brzegiem oraz długim
ogonkiem.
'L a c i n i a t a ' - odmiana strzępolistna, o liściach głęboko
wcinanych, zwłaszcza na pędach jednorocznych.
'C o l u m n a' - odmiana kolumnowa, tworząca średniej wysokości drzewa, o
kolumnowej koronie oraz licznych gałęziach.
--
Pozdr. Jerzy Nowak

"Ćwicz się w empatii. Staraj się zobaczyć rzeczy z punktu widzenia innych
ludzi."