W dniu 05.05.2018 o 23:31, Jakub A. Krzewicki pisze:
> W dniu sobota, 5 maja 2018 06:57:45 UTC+2 użytkownik LeoTar Gnostyk
> napisał:

>> No chyba, że i ta 13-latka miała już wcześniej jakieś kontakty
>> seksualne i wyciągnęła wnioski podobne do starej rupery.

> Miała, choć prawdopodobnie nie puszczała się na lewo i prawo. Więc na
> dwoje babka wróżyła.

Mylisz się Jakubie. W kulturze matriarchalnej, w której kobieta
dostarcza mężczyźnie seksu w zamian za jego uległość, a więc handluje
kobieta seksem, młoda dziewczyna jest przygotowywana właśnie przez swoją
matkę do pełnienia takiej samej roli, roli prostytutki, w jej przyszłym
życiu rodzinnym. Nie dlatego, że matka chce córce źle lecz dlatego, że
jest przekonana o tym, że inaczej się nie da; matka nie wyobraża sobie
partnerstwa z mężczyzną gdyż mu nie ufa, a więc w domyśle musi dominować
by zapewnić bezpieczeństwo potomstwu. Ale nie o potomstwo tutaj chodzi
lecz o to, że kobieta nie ufa również sobie, nie wierzy we własne
możliwości i szuka dla siebie podpory, którą znajduje w mężczyźnie,
którego sobie podporządkowuje, wykorzystując specyfikę jej
psychofizjologii seksu, i na którego barki może później zwalać całą
odpowiedzialność za swoje niepowodzenia. By to osiągnąć i uwolnić się od
poczucia winy posługuje się kobieta seksem ale nie w celu osiągnięcia
wspólnej ekstazy lecz dla zaspokojenia li tylko samej siebie, a więc
musi mężczyznę wykorzystać. I tego uczy również swoją córkę. Wystarczy
więc by córka chociaż raz spróbowała seksu a zakosztuje jak smakuje
władza nad mężczyzną do której sprawowania przygotowała ją uzależniająca
matka. Wystarczy raz zakosztować władzy nad drugim człowiekiem,
szczególnie jeśli przy okazji można zwalić na niego poczucie winy, by
już się później od tej patologii nie uwolnić. Trzeba mieć wielką siłę
woli, uwierzyć w swój potencjał oraz posiąść umiejętność wglądu by
zrezygnować z takiej postawy i uwolnić się od tej patologii jaką jest
władza.

--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a - http://leotar.net/
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin