On 25 Kwi, 06:52, rs <n...@n...spam.info> wrote:
> On 4/25/2013 12:35 AM, LaL wrote:
>
> > On 25 Kwi, 06:02, "Pszemol" <P...@P...com> wrote:
> >> "rs" <n...@n...spam.info> wrote in message
>
> >>news:5178a6fb$0$15346$c3e8da3$9f400e27@news.astraw
eb.com...
>
> >>> do Pszemola. czy ty rozumiesz co ten gosc probuje, w powyzszej wypowiedzi
> >>> przekazac? bo tego, to nawet nie wiadomo, z ktorej strony rozebrac, tak
> >>> niespojne jest. moze wlasnie o to mu chodzi? <rs>
>
> >> Nie wiem co ten go ciu w cha ale musi to by co mocnego...
> >> Produkuje si jeszcze butapren? ;-)
>
> > To w a nie podstawy w FIZYCE KWANTOWEJ , debile, nawet podstaw nie
> > znaj , umys y osiemnastego wieku.
>
> nie ma co sie denerwowac i uzywac epitetow. no chyba ze masz cos na
> sumieniu. i ty sie o nas nie martw, bo nas ciekawi tylko co ty, o niej
> wiesz wiesz, po tym srodku, ktorym sie raczysz. jesli to oczywiscie nie
> jest jakas tajemnica wojskowa. <rs>

Ja ciebie nie obrażam stwierdzam fakt-.. DEBIL, a teraz wklejka z
podstaw FK................

Powiedzieliśmy, że dla atomu wodoru mechanika kwantowa daje takie same
przewidywania jak teoria Bohra.

Zgodnie z tym co powiedzieliśmy nie możemy przewidzieć, gdzie za
chwilę znajdzie się elektron. Możemy jedynie stwierdzić, że z dużym
prawdopodobieństwem znajdzie się on w tym miejscu, a z małym w tamtym.
Stoi to w całkowitej sprzeczności z dziewiętnastowiecznymi
przekonaniami. Naukowców, którzy już od czasu Newtona uważali, że
światem rządzi determinizm - znając położenie wszystkich cząsteczek we
Wszechświecie, ich masy i kierunek ruchu w danym momencie, moglibyśmy
obliczyć, gdzie będą one w jakiejś chwili w przyszłości. Była to
bardzo niepokojąca wizja dla wielu ludzi. Zgodnie z nią bowiem
człowiek składający się przecież również z cząsteczek, był pozbawiony
wolnej woli. Wszystkie przyszłe jego postępowania zależały od jakiegoś
początkowego położenia cząsteczek. Mechanika kwantowa przywróciła
człowiekowi wolną wolę. Świat nie jest bowiem zdeterminowany.
Cząsteczkami rządzi prawdopodobieństwo i pewna nieokreśloność.

Zastanówmy się jeszcze chwilę nad naturą świata atomów. W tym celu
rozpatrzmy znany eksperyment Younga, tylko tym razem zamiast wiązki
światła użyjmy wiązki elektronów. Jak wiesz eksperyment Younga polegał
na przepuszczeniu wiązki światła przez dwie położone blisko siebie,
wąskie szczeliny. Za szczeliną Young ustawił ekran na którym zamiast
obrazu dwóch szczelin zaobserwował układ pionowych prążków. Efekt ten
był spowodowany interferencją fal świetlnych przechodzących przez dwie
szczeliny.
Zastąpmy teraz światło wiązką elektronów. Okaże się, że na ekranie
(czułym na padające nań elektrony) również zaobserwujemy paski
interferencyjne. Zmniejszmy teraz wiązkę elektronów, tak że co sekundę
wystrzeliwać będziemy w kierunku szczelin zaledwie jedną cząstkę. Na
początku będzie nam się wydawało, że na ekran padają elektrony w
sposób całkiem przypadkowy, jednak po pewnym czasie zaczniemy
dostrzegać paski interferencyjne. Efekt ten jest wspaniałym dowodem
dualnej natury elektronu. Elektron bowiem będący falą przechodził
przez obie szczeliny i padał na ekran - podobnie jak cząstka. Dzięki
interferencji elektron z większym prawdopodobieństwem uderzał w jedne
miejsca ekranu niż w inne. Jednak, gdy będziemy przepuszczać elektrony
przez jedną wąską szczelinę, nie powstanie obraz interferencyjny,
zaobserwujemy za to przejaw dyfrakcji na elektronów na tej szczelinie.
Aby badać prawdopodobieństwo znalezienia się elektronu w danym
punkcie, należy użyć funkcji Y2.