On 25 Kwi, 06:02, "Pszemol" <P...@P...com> wrote:
> "rs" <n...@n...spam.info> wrote in message
>
> news:5178a6fb$0$15346$c3e8da3$9f400e27@news.astraweb
.com...
>
> > do Pszemola. czy ty rozumiesz co ten gosc probuje, w powyzszej wypowiedzi
> > przekazac? bo tego, to nawet nie wiadomo, z ktorej strony rozebrac, tak
> > niespojne jest. moze wlasnie o to mu chodzi? <rs>
>
> Nie wiem co ten gościu wącha ale musi to być coś mocnego...
> Produkuje się jeszcze butapren? ;-)

No i co idioto.?........wklajka....

To jest arcyważny problem w przypadku kota Schrödingera. W którym
momencie dowiadujemy się, jaki jest wynik pomiaru? Kiedy to następuje
- czy w chwili włączenia aparatu pomiarowego, czy w momencie, gdy
przeczytamy wynik pomiaru? Nie jest wcale oczywiste, czy procedura
wymaga udziału świadomości. Być może, gdyby nie było istoty świadomej,
to ten wynik byłby inny albo by nie istniał. To są pytania raczej
filozoficzne.

My, fizycy doświadczalni, jeżeli bierzemy się za pomiar, staramy się
zazwyczaj dotrwać do jego końca i odczytać wynik. Co nie zawsze jest
łatwe, bo niektóre doświadczenia są bardzo długotrwałe.

Krążą plotki, że koty Schrödingera są powoływane do życia w
laboratoriach...

Tak, ale są to nieco inne byty. Paradoks kota Schrödingera jest oparty
na tym, że z jednej strony mamy bardzo mały układ fizyczny opisywany
przez mechanikę kwantową, a z drugiej mamy układ niezwykle duży -
kota. Potrafimy dziś budować analogi kota Schrödingera dla małych
układów fizycznych. Przykładem jest umieszczony w specjalnej pułapce
jon, który znajduje się jednocześnie w dwóch miejscach. I dopóki nie
dokonamy pomiaru, nie wiemy, gdzie on rzeczywiście jest.


Więcej pod adresem
http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/niezbednikintel
igenta/193088,1,mechanika-kwantowa-teoria-wbrew-zdro
wemu-rozsadkowi.read#ixzz2RSOLPwgL