Użytkownik "angel13" <a...@g...pl> napisał w wiadomości
news:9vn90k$eaj$1@h1.uw.edu.pl...
> WITAM WSZYSTKICH GRUPOWICZOW
>
. Corka ma 21 lat i 4 miesiace temu zerwal z nia
> chlopak( 4-letni zwiazek). Myslalam ze sie pogodzi i wszystko wroci do
normy
> ale jest niedobrze. Wogole nie wychodzi z domu, zerwala wszelkie
kontakty,zaniedbala sie, przestala miec pasje ktore do tej pory kochala. Od
3 tyg.
> wogole nie wychodzi z domu (z wyjatkiem koniecznosci), tylko placze.


Więc to nie jest klasyczna depresja , tylko raczej reakcja sytuacyjna,
niemniej może okazać sie groźna w skutkach, aż do próby samobójczej
włącznie. Swoją drogą to też nie jest zdrowe, jeżeli dziewczyna ma aż tak
daleko posuniętą skłonność do uzależniania się od partnera erotycznego. Bo
jak dobrze zrozumiałam - Twoje uczucia związane z jej egoistycznym
zachowaniem ma gdzieś, co świadczy o niedojrzałości uczuciowej, mimo
ewidentnej dojrzałości metrykalnej.


Jestem bezradna. Raz slyszlam jak mowila ze zycie jest bezsensu. Bardzo mnie
to wszystko niepokoi i nie wiem co robic. Strasznie sie zamknela w sobie i
> zupelnie odeszlo z niej zycie. Teraz ma ciezki rok i juz zawalila nauke,
zrezygnowala tez z jezyka, ktory tak kochala. Jej dzien to tylko lozko i
muzyka. Nic do niej nie dociera, nie chce isc do psychologa. Jest
znerwicowana a to jeszcze pogorszylo sprawe caly czas jest podminowana albo
krzyczy.


To w końcu co?! Jest przyhamowana psychoruchowo czy pobudzona? Płacze, cały
dzień siedzi w łóżku i słucha muzyki, czy też krzyczy, histeryzuje, jest
napięta, negatywistyczna i wybuchowa, niegrzecznie odnosi sie do rodziców?
To są przecież zupełnie odmienne symptomy i ona nie może zachowywać się
równocześnie tak i tak. Zreszta, żeby postawić chociaż wstępne rozpoznanie,
córkę musi zobaczyć psychiatra. Natomiast jeżeli w obrazie klinicznym
dominuje depresja, brak poczucia sensu życia, utrata zainteresowań,
stępienie afektywne, apatia, obojętnosć, to najpierw zamów /nie pytając
córki o zdanie, gdyż zapewne stanie okoniem/ psychiatrę prywatnie do domu,
który określi na ile prawdopodobna jest próba samobójcza i zadecyduje o
sposobie leczenia - ambulatoryjnym lub niestety - szpitalnym. Psycholog nie
może wystawić skierowania do szpitala, więc we wstępnej fazie nawet nie trać
na niego pieniędzy. O ile natomiast psychiatra wystawi skierowanie do
szpitala, masz prawo wezwać karetkę pogotowia i zawieźć ją tam bez jej
zgody. W przeciwnym wypadku ryzykujesz jej życiem.
Po wyjściu ze stanu ostrego, córka i tak zapewne będzie wymagała jakiejś
formy psychoterapii, celem niwelacji skłonności neurotycznych oraz
infantylizmu psychicznego i dopiero wtedy właśnie przyda się psycholog!
Oczywiście psychoterapii też nie można podejmować bez uprzedniej diagnozy
zaburzeń osobowości, jednakże córka powinna chyba jak najszybciej nauczyć
się, że porzucenie przez chłopaka to nie koniec świata, a przez życie należy
przejść licząc przede wszystkim na siebie, zamiast upatrywać sensu swojego
istnienia w milości kolejnych "chłopaków".
Dorrit

magda
> moj kontakt: a...@g...pl
>
>
>
>