To nie tak.Nie chce mi się żyć bo mam taki trądzik i nie mogę na siebie
patrzeć.A jak czlowiek bierze leki który mają mu pomoc to radykalnie
nastawienie do życia się zmienia.A to że mam takie zaburzenia psychiczne to
wynika z tego że(powiedzmy to otwarcie ) lekarze się NIE ZNAJĄ. Każdy tylko
potrafi przepisać jakiś antybiotyk doustny i każe się pokazywać co miesiąc
tylko po to żeby na tym zarobić.I tak dla przykładu 3 miesiace brania
antybiotyku wiąże się z 4 wizytami każda po 80zł. I jak tak podliczyć ile
się im za darmo oddaje pieniędzy to tylko się jeszcze bardziej załamać
można.Więc ja uważam że to nie jest kwestia psychiki tylko podejścia lekarzy
do sprawy.Oni sobie nie zdają sprawy że wygląd cery może powodować takie
zaburzenia psychiczne.Jak tylko się im to powie to od razu mówią że się
przesadza.A tak jeszcze wracając do odpowiedzi na Twoje pytanie to prędzej
człowiek sam się wykończy widząc co się dzieje z jego cerą ale żyje jeszcze
w świadomości że jeszcze jest jakiś lekarz który jest w stanie mu pomóc.Tak
wiec juz widzisz jak to jest w moim przypadku.Napewno nie zamierzam żyć
mając taką cerę i siedzieć tylko w klatce.

Dziekuje Ci że napisałaś

Pozdrawiam
Rafał