W dniu czwartek, 26 grudnia 2013 18:07:57 UTC+1 użytkownik Jakub A. Krzewicki
napisał:
> Desocjalizacja w ujęciu Chaockim
>
> Autor: Syphar
>
> Źródło: www.fnord.org.pl
>
>
>
> Desocjalizacja - jest to termin określający proces odwrotny do socjalizacji
>
> - czyli samowolne odrzucenie przez jednostkę wszystkich norm, zachowań, ról
>
> społecznych i rodzinnych oraz dyrektyw kulturowych nabytych w procesie
>
> wychowania. Tyle teorii, czas na wyjaśnienia. Otóż, wbrew temu co niektórzy
>
> sądzą, nie jest to PUSTELNICTWO. Przykładową maksymą człowieka po przejściu
>
> procesu desocjalizacji mogłoby być np. "Żyję w społeczeństwie, ale nie
>
> jestem jego częścią". Wiele osób mówiło mi bądź pisało, że nie jest możliwa
>
> kompletna desocjalizacja, bo oznaczałaby ona całkowite nie-używanie takich
>
> rzeczy jak np. markowe ciuchy (dowolnej, reklamowanej marki) czy też
>
> wszystkie inne reklamowane produkty (jak np. Neozdrada plus, z której
>
> korzystam wrzucając ten tekst na stronę). Ależ nic bardziej błędnego!
>
> Desocjalizacja to nie jest to, co nazwalibyśmy "całkowitą odwrotkowością".
>
> Chaota zdesocjalizowany nie będzie wszystkiego, co jest reklamowane odrzucał
>
> - bo to już byłoby coś w rodzaju "pozerstwa", które ze społeczeństwem ma
>
> wiele wspólnego.
>
>
>
> Na czym więc ostatecznie polega desocjalizacja, po czym rozpoznać ją w
>
> jednostce? Na pierwszy rzut oka jest to skrajny indywidualizm. Klasyczne
>
> cechy człowieka "zdesocjalizowanego" możnaby zdefiniować w taki sposób:
>
>
>
> 1. Całkowity brak wpływu na daną jednostkę poprzez reklamę, kontrolowane
>
> środki masowego przekazu (TV, radio, gazety itp.). Zaznaczam, że nie chodzi
>
> tu o brak kontaktu z tymi środkami, a jedynie nie uleganie sugestii -
>
> środki te nie są w rozumieniu tej jednostki dla niej opiniotwórcze w żaden
>
> sposób.
>
>
>
> 2. Brak wpływu na tą jednostkę poprzez opinię innych - jednostka
>
> zdesocjalizowana ma "głęboko w poważaniu" opinię innych jednostek o własnej
>
> osobie - buduje ją nie na podstawie opinii innych, jak w klasycznym
>
> przykładzie jednostki społecznej znanym z socjologii, a na własnych
>
> kryteriach wartości.
>
>
>
> 3. Własny system wartości, zbudowany "własnoręcznie" od podstaw, bez wpływu
>
> mediów, rodziców w dzieciństwie i pozostałej socjalnej papki.
>
>
>
> 4. Brak akceptacji oraz przyjęcia do swego systemu wartości norm społecznych
>
> w socjologicznym ujęciu tego słowa - możliwe przyjęcie norm tych wybiórczo
>
> - ze względu na prawdopodobną zbieżność z osobistym systemem wartości
>
> jednostki niektórych norm społecznych. Opiszę to na przykładzie: człowiek
>
> zsocjalizowany uznaje np. zasadę "nie zabijaj" - ponieważ miałby po
>
> morderstwie wyrzuty sumienia (od zawsze wmawiano mu, że to jest ZŁE).
>
> Jednostka zdesocjalizowana także może uznać tą zasadę (choć znam takie,
>
> które nie uznają...) ze względu na jej opłacalność. Jeśli nie zabiję, nie
>
> dam nikomu powodów do zemsty - siłą rzeczy nie narażam siebie na
>
> niebezpieczeństwo - nie daję też powodu społeczeństwu w otoczeniu którego
>
> żyję do niezdrowego zainteresowania moją osobą.
>
>
>
> 5. Odporność na stereotypy w socjologicznym ujęciu tego słowa - interakcja z
>
> jednostkami oparta jedynie na prawdopodobieństwie (np. nie podejdę do grupy
>
> "dresów" nie dlatego, że istnieje stereotyp iż są oni źli - tylko dlatego,
>
> że istnieje spore prawdopodobieństwo, że tak jest, wnioskowane po
>
> słownictwie, stylu "gibania się" itp.)
>
>
>
> 6. Brak akceptacji dowolnego systemu religijnego lub też wytworzenie
>
> własnego, opartego na własnej wiedzy (możliwe zmiany w miarę nabywania
>
> nowych informacji przez jednostkę - ewolucja poglądów)
>
>
>
> 7. Brak potrzeby przynależności do grupy społecznej w rozumieniu
>
> socjologicznym potrzeb jednostki - może istnieć udawana przynależność
>
> warunkowana jakimś rodzajem korzyści płynących z należności do grupy - na
>
> przykład łatwiejsze nawiązywanie kontaktów z ludźmi wyznającymi konkretne,
>
> interesujące w danym momencie jednostkę poglądy, odniesienie korzyści na
>
> polu materialnym, emocjonalnym bądź innym. Przykład z życia: osoba po
>
> procesie desocjalizacji ubierająca się w strój nawiązujący do subkultury
>
> hip hop - ze względu na interesujące ją wymiany poglądów z osobami
>
> przynależącymi do tej grupy (np. stara się dowiedzieć jak najwięcej o
>
> ludzkiej biedzie, czy też przelatywaniu panienek, sam nie wiem co on tam
>
> szuka:P)
>
>
>
> 8. Silny, nawet skrajny indywidualizm i nienawiść do wszelakich prób
>
> zapanowania nad taką jednostką - osoba po desocjalizacji nigdy nie pójdzie
>
> do pracy (istnienie szefa...), chyba, że zmusi ją do tego sytuacja życiowa.
>
>
>
> 9. Całkowity brak poszanowania i uznawalności ludzkiego prawa.
>
>
>
> Finisz
>
> Mam nadzieję, że poprzez ten tekst przybliżyłem czytelnikom chociaż obraz
>
> desocjalizacji. Cały ten proces jest niezmiernie złożony oraz praco i
>
> czaso- chłonny, ale pozwala on na prawdziwe... "wyzwolenie" z okowów norm
>
> kulturowych i społecznych. Sam proces desocjalizacji opiszę w kolejnym
>
> artykule, który będize swoistym "how-to".
>
>
>
> --
>
> ????
>
> ???
>
> ??????

Nie promuj tego czego sam nie praktkujesz ;)
Gdybyś praktykował nie wysłałbyś tu tego POsta :)