W dniu 2014-01-29 23:28, intuicjonista pisze:
> Rozumiem - dla mnie też to nie jest pan Kazio z
> kalklatorkiem/komputerkiem. Ale tu już wkraczamy na pole minowe więc
> odpuśćmy - personifikacje tego szachisty. :))) Natomiast uleganie
> słabościom jak najbardziej. (Kąśliwośc uwagi zostaje doceniona :))))))
> ) To jest narzędzie kierownia sterowania. Gdzieś w książce o masonach
> czytałem - że oni z pełną premedytacją wykorzystują te proste popędy -
> by kierować spoeczeństwami. Nawet sie z tym nie kryją - bo ludzie jak
> narkomani - nie są w stanie nad sobą zapaonować nawet kiedy im o tym
> powiedzieć To jest chyba ich zdaniem coś w rodzaju - pułapek -
> zabezpieczeń- ogrodzenia , które przechodzą wybrani - czyli zdolni
> opanować popędy/pokusy.

Czyli mieliśmy nie wkraczać na pole minowe, ale jednak wkraczamy? ;)

> W tym wpadku kolacja była składkowa :))))) Ale nawet gdyby - to są
> pewne sprawy nie wymienialne na kasę. Tu jest tak,że powiedzym
> domyślnie zgodziła się na kontynuacje zabawy po kolacji - ale to nie
> oznacza, że na każdych warunkach. I o te niedopowiedziane warunki tu
> chodzi. Więc jeśli uznała, że (niedopowiedziane) warunki są
> nieakceptowalne ( i celowo były niedpowiedziane) to bym , ją z takiej
> dezercji/ucieczki usprawiedliwił.

Ja bym nawet więcej niż usprawiedliwiła w takim razie - cwana z niej
sztuka. Tylko dlaczego zwala teraz wszystko na koleżanki? ;)


PS: "Sierpień" jest ciężki, zero pozytywnego przekazu. No, może komuś
poprawi samopoczucie myśl, jaki to inni sobie zgotowali los, nie to co
my, kochająca się rodzinka. To, co dzieje się w tym filmie, skojarzyło
mi się z psychicznym sadyzmem. Kwintesencją mogą być słowa wypowiedziane
przez Julię Roberts "Gdybyśmy wiedzieli, co nas czeka, nie wstawalibyśmy
z łóżka".
Choć oczywiście aktorstwo doskonałe. I niech żyją Indianie!
(Kamiennej nie polecam szczególnie)

Ewa