On Sun, 08 Nov 2009 17:36:39 +0100
Barbara Miącz <s...@i...te.ria.pl> wrote:

> Na konkretnym owocu prawdopodobnie jest szczep drożdży,
> któremu ten owoc daje odpowiednie warunki. Więc wyeliminował inne
> szczepy. Ale my jesteśmy mądrzejsi.

Wlasnie, ludzie sa madrzejsi i uzywaja szczepow szlachetnych drozdzy. Bo
dzikie drozdze t w wiekszosci przypadkow niewytrzymale sa na
wieksze od 4-6% stezenie alkoholu. na dzikich drozdzach to i cider bym
sie bal postawic, aby mi sie fermentacja nie zatrzymala.

BTW: na skorce nie znajduje sie jeden szczep drozdzy, ale wiele
gatunkow i szczepow, i do tego caly zestaw niepozadanych bakterii.

> szlachetny a jest na winogronach, z których produkują wina markowe w
> innych krajach.

Po pierwsze, do produkcji win uzywa
sie specjalnie wyselekcjonowanych ras drozdzy rodzaju Saccharomyces.
To, ze pierwotnie te drozdze zyly w skorce owocu, nie
ma w tym przypadku znaczenia. Po drugie, na skorce owocow, w
tym i winogron, przewazaja drozdze tzw dzikie, z Saccharomyces nie maja
wiele wspolnego i sa niepozadane. Do szczepienia moszczu uzywa sie
specjalnie wyselekcjonowanych drozdzy lub moszczu z innego nastawu, w
ktorym juz pracuja drozdze saccharomyces.
I nawet ci winiarze, ktorym region i klimat pozwala na produkowanie win
ze szczepow zyjacych na winogronach, uzywaja umiejetnie siarkowania,
aby wybic dzikie drozdze, ktore moga przeszkodzic tym szlachetnym.
Drozdze szlachetne to tylko kilka procent wszystkich drozdzy, zyjacych
na winogronach.

> Niektórzy producenci swoich unikalnych win trzymają wino na
> drożdżach 30-40 miesięcy. Dla niektórych to zdecydowanie za długo.

"Na drozdzach" zaden z producentow nie trzyma. Mylisz
lezakowanie z fermentacja. To sa ZUPELNIE rozne procesy! Co wiecej,
trzymanie wina nad osadem z martwych drozdzy moze to wino calkowicie
zepsuc!
A czas lezakowania okreslaja przepisy apelacyjne. Nikt do
produkcji wina stolowego (to takie do obiadu za 2 euro na zachodzie) nie
bedzie kombinowal z lezakowaniem w beczce 3 lata! I nikt do produkcji
szampana nie uzyje moszczu z maksymalnie wycisnietych winogron, bo mu po
prostu przepisy zabraniaja! Tak jak i okreslaja czas lezakowania. I
wiele innych czynnosci, majacych dac maksymalnie doskonaly produkt.

Do obiadowych win nikt nie bedzie sie wysilal! No ale i nikt normalny
nie bedzie oczekiwal jakichs uniesien zmyslowych po wypicu takiego
wina.

> I nie mamy doświadczenia. Jedne wina tracą smak po 2 latach, inne go
> nabierają dopiero po kilku. Z utrzymaniem właściwej temperatury też
> mamy problem.

Mieszasz pojeciami jak w mikserze. O czym mowisz? bo jesli to ma miec
cos wspolnego z tematem, czyli siarkowaniem, to wiele
win "zasiarkowanych" potrzebuja dlugiego czekania, a wiele trzeba
pic "juz", rok od rozlewu. Siarkowanie nie ma NIC Z TYM WSPOLNEGO!

> No to zasiarczyć i gotowe.
> I tak powstaje masówka zwana winem garażowym.

ROTFL! Co za bzdury!

> Upór? niewiedza? inne zdanie ? Każdy ma do tego prawo.

Fakt, masz prawo zyc w niewiedzy, ale uwazasz, ze przystoi Ci sie tym
obnosic? :-)

P.S. W regionach winiarskich umiejetne siarkowanie to cala
nauka, oparta na doswiadczeniach dziesiatek pokolen winiarzy. Ty te
cala wiedze z uporem godnym lepszej sprawy probujesz wylac do kibla,
bo ci sie siarka z czyms kiepskim i masowym, a moze nawet z jabolem
kojarzy. To jakas trauma?


--
PRecz