Ikselka pisze:

> I o czym tu z Tobą rozmawiać, abyś nie poczuła się obs...a?

Nie poczułam się ani razu. Widocznie nie zrozumiałaś mojej skromnej
metafory :-P.

> PS. Znam parę kobiet (to ważne, że są to zawsze kobiety), z którymi w ogóle
> nie można rozmawiać swobodnie, bo to: o dzieciach nie, bo ich dzieci sa
> jakieś "pokręcone"

To jeden z moich ulubionych tematów.

> o nauce nie, bo np. nie
> skończyły studiów i to też śliski temat - nawet jak się wspomni o urokach
> sesji

Dlaczego z nimi chcesz rozmawiać o urokach sesji, skoro nie skończyły
studiów?

Ze mną NB możesz.

> o mężach nie, bo ich mąż jest najgorszy (w ich przekonaniu), o

Ja tak o swoim nie myślę.

> urodzie nie - bo... ups, o kieckach nie, bo zaraz uważają, że się właśnie
> chwalę nową, itd.

O zakupach wolę gadać niż robić, bo tego istotnie nie cierpię.

> Natomiast czekają na moment, kiedy sama z siebie się w końcu zaczynam
> śmiać, bo w końcu o czymś muszę... Aaaaaaaaaaaaaa, wtedy temat natychmiat
> im pasuje i zostaje podchwycony z całą powagą i satysfakcją, natychmiast
> budzi sie w nich uśpiony refleks i błyskotliwość, no i zawsze, zawsze
> następuje upragniony moment, że mogą mi (w swoim przekonaniu) dokopać :-)

Powiem Ci, że jeśli z nimi rozmawiasz zwykle tym tonem i w tym stylu, co
tu na grupach, to wcale im się nie dziwię.

> Zaczynasz mi pasować do tego schematu.

Słabe masz porównanie. Raczej wątpię, żeby wśród Twoich znajomych
znalazł się ktoś mnie podobny :-P.

Ewa