Sark wrote:

>
> Ja czegoś nie rozumiem jakie znaczenie może mieć dla szpitala, dla lekarza,
> jakim środkiem transportu dostarczyliście ojca. To zaczyna być naprawdę
> chore.

Nie znając tego przypadku mogę tylko wysmażyć na poczekaniu inny, który może
cię przekona. Wyobraź sobie prywatne pogotowie lekarskie, które bierze za
wizytę 200 zł, a wizyta ogranicza się do wykonania EKG i przewiezienia KAŻDEGO
pacjenta do najbliższej izby przyjęć (IP) z rozpoznaniem: "podejrzenie zawału
serca". Jest to oczywiste oszustwo, gdyż prywatne pogotowie nic w tym przypadku
nie robi i niczym nie ryzykuje, jest po prostu rodzajem bardzo drogiego
transportu. Cały ciężar diagnostyki i ewentualnej interwencji spoczywa na izbie
przyjęć (IP), która robi to poniekąd za darmo. No, tego właściwie nie wiem na
pewno - tu ktoś musiałby wyjaśnić, jakie są rzeczywiście zasady refundacji
działań IP przez kasy chorych. Ale można przypuszczać, że gdyby nie było
żadnego mechanizmu obronnego, to z czasem opisany przeze mnie mechanizm
rozwinąłby się na dużą skalę. [słyszałem o przypadku, że pewien ośrodek
wykonywał badania za darmo, więc chytrzy lekarze "pierwszego kontaktu"
pobierali od pacjentów lewe opłaty za kierowanie pacjentów na badania do tego
właśnie ośrodka - choć żadne opłaty nie były wymagane]. Mechanizm obronny na
etapie pogotowia ratunkowego polega na 1) pracy dyspozytora (niedawno o tym
pisaliśmy tu na liście) 2) zagrożeniu opłatą za nieuzasadnione wezwanie. Do
tego dochodzi drugi mechanizm obronny, podpisanie umowy z pogotowiem przez kasę
- z zagrożeniem, że umowę można rozwiązać albo nie przedłużyć, jeżeli pogotowie
będzie przywozić do szpitali pacjentów nie wymagających hospitalizacji.
Oczywiście te mechanizmy nie dotyczą pogotowia prywatnego, które chętnie
przyjeżdża do każdego, bo inkasuje za każdą wizytę, albo abonament z góry; zaś
umowy z kasą i tak nie ma, więc nie można tej umowy rozwiązać.

To nie jest świat idealny i stale trzeba się bronić przed wykorzystywaniem
przez innych.

Leszek