Napisalas, ze
> Odpowiedź jest prosta.

A uzasadnilas to tym, ze
> Gdyby nie to wszystko, gdyby nie to, że jesteśmy
> skazani na chwile przed lustrem z butelką alkoholu to
> nie byłoby chwil namiętności, ekstazy, szczęścia.
> Poza tym gdyby nie było emocji to nie byłoby "chciejstwa",
> no i w konsekwencji nikomu nie chciałby się żyć.

Jednak odpowiedz nie jest tak prosta gdy zwrocimy uwage na fakt, ze to
potrzeba budzi w nas emocje a nie na odwrot. O ile "chciejstwo" jest bodzcem
niezbednym do prawidlowego funkcjonowania, to afekty sa tylko przeszkodami
na tej drodze. Wszystkie zjawiska z jakimi stykamy sie w swoim realnym
otoczeniu a takze te istniejace tylko w naszym wyobrazeniu wywoluja
okreslone nastroje wewnetrzne. W tej nieustannej hustawce mozemy wyroznic
zarowno uczucia pozytywne jak i negatywne. Tak wiec to wszystko co
przyczynia sie do zaspokojenia naszych potrzeb wywoluje uczucia dodatnie,
typu radosc, podniecenie, milosc... I na odwrot - to co utrudnia lub
uniemozliwia zaspokojenie w/w potrzeb jednostki, wzbudza emocje i uczucia
ujemne, takie jak strach, gniew czy niechec. Reasumujac, w pierwszej
kolejnosci pojawia sie potrzeba i chec dazenia do niej a dopiero pozniej
towarzyszaca jej emocja.

Przytaczajac jeszcze raz koncowy fragment Twojej wypowiedzi:
> Poza tym gdyby nie było emocji to nie byłoby "chciejstwa",
> no i w konsekwencji nikomu nie chciałby się żyć.
nalezy nawiazac do tego co dzieje sie we wspolczesnym swiecie. Powiedz co w
takim razie powoduje, ze odsetek samobojstw zwieksza sie z roku na rok i ze
robia to coraz mlodsze osoby? Czyzby nie bylo w nich ani zdzbla wiary i
nadzieji na lepsze jutro? To nie prawda! Marzenia sa przeciez zawsze. Jednak
sa tez emocje... zbyt silne by z nimi walczyc...