Bodzio napisał(a):
>
> to jest przykre, że nasze społeczeństwo jest mało dojrzałe, ale żyjemy w
> nim.

Czy mu się to podoba czy nie:(

> To prawda, że najchętniej by nas gdzieś pozamykali.

Starają się no wspomnę tylko te sławne osiedla dla ON

> Sądzę, że jeszcze się doczekamy świata, gdzie inwalida będzie spostrzegany
> jak równowartościowy człowiek.

My no raczej nie choć życzył bym sobie tego, ale może nasze dzieci??

> Kiedyś nasze społeczeństwo będzie normalnie patrzyło na małżeństwo osoby
> sprawnej z niepełnosprawną, ale musimy ich jeszcze do tego przyzwyczaić.

Ja przyzwyczaja już 11 lat i jakoś to nie specjalnie idzie:)
Ale co tam jakoś idzie swoje piętro już "spacyfikowałem" zostało jeszcz
8 i parter.:)

> Jest spora część ludzi, która spostrzega nas jako wspaniałych ludzi. Musimy
> po mału ludzi przyzwyczajać, że my istniejemy.

No wiesz istniejemy o zarania dziejów więc idzie to w iście żółwim
tempie:)
Ale jesteśmy nadzwyczaj cierpliwi i odporni:).

> Mi na początku było trudno wyjć z domu, ponieważ bałem się ludzkich oczu,
> jak mnie przyjmą itp itd.

Ja nie miałem wyjścia i musiałem sobie sam dawać rade rodzice mnie nie
rozpieszczali:) i dobrze.

> Czasem jest mi przykro jak ludzie nie wiedzą co mają zrobić, jak się
> zachować wobec nas, a nawet nas krytykują lub tego typu rzeczy.

Wiesz to też i nasza zasługa po części niestety ludzie często się nas
poprostu boją..:(


> Ja uważam, że trzeba przez życie iść z podniesioną głową.

Oczywiście że tak nie widzę powodu by miało być inaczej.
--
Pozdrawiam
3mka Apik
a...@c...pl