Piotr pisze:

> Nie wiem skąd taki pomysł, że boję się cokolwiek odczuwać.
> Odczuwam bardzo wiele rzeczy jednak zwykle z głową.

Wiesz, nawet sobie przez moment tak myślałam, że być może czujesz to
samo, co czują tutaj inni z żtp. przeciwnej opcji, tylko inaczej to
nazywasz. Ale jednak wiele przesłanek wskazuje na to, że tak nie jest,
choćby to:

> Zauważ, że człowiek kontroluje sam siebie w całym praktycznie zakresie.
> Weźmy chociażby najprostszy przykład - fizjologię i jej potrzeby.

Porównanie miłości do potrzeb fizjologicznych?
Albo to Ty się dobrze kamuflujesz. ;)

> Nikt ich przecież nie blokuje całkowicie i na zawsze,
> a jedynie stosownie kontroluje.
> Podobnie z emocjami.
> Przecież nie dalej jak wczoraj miałaś przykład Madzi,
> która utraciła nad nimi kontrolę.

IMO takie rzeczy dzieją się wtedy, kiedy człowiek nie nauczył się kochać
i szanować samego siebie. Tobie już to przecież nie grozi.

> Co zaś do mojej osoby, to nawet jak świadomie nie chcesz
> mi przyznać racji, to na pewno intuicyjnie ją wyczuwasz
> i prawdopodobnie dlatego mnie nie deprecjonujesz.
> Jeśli Twoja intuicja jest prawidłowa, to można chyba powiedzieć
> że w tym względzie nie robisz mi żadnej łaski ;-)

Nie, ja po prostu nie śmiem tak protekcjonalnie napisać, że mi Cię żal,
bo przecież sama też ideałem nie jestem.

Ewa