Maria Onderka wrote in message <8iijip$knp$1@korweta.task.gda.pl>...

>Sama niewiem od czego mam zacząć?
>Interesuję się psychologią,dlaczego? Bo w niej szukam odpowiedzi dlaczego
ludzie
>postępują w ten sposób a nie inny,a przede wszystkim, dlaczego ja jestem
taka a nie
>inna? I co? Znam swój schemat postępowania,wiem co powinnam zrobić by się
zmienić,ale
>to nie wystarcza. To jestem ja czy tego chce czy nie. Często patrzę w
lustro próbując
>sobie wmówić, że jutro będzie lepiej, ale nie jest. Codziennie staram się
znaleść coś
>co byłoby dobrym powodem by znów zacząć od nowa. Zapytcie co chcę zmienić,
to nie o to
>tu chodzi, w każdym z nas jest coś co chcieli byśmy zmienić. W ciąż
zastanawiam się
>skąd mam w sobie tyle siły, i na jak długo mi jej starczy. Piszę do Was bo
chcę
>poczuć,że nie jestem sama.

Poczucie, ze sie nie jest sama troche przynosi ulge, ale nie poprawia
sutuacji.
Mowi sie:"Kiedy garbaty sie cieszy? Kiedy widzi drugiego garbatego>" ale to
wcale nie zmiejsza jego garbu.
Pisalem kiedys o tym, iz uwazam, ze po to by sie zmienic musza zaistniec
trzy warunki:
1. uswiadomic sobie, ze sie ma wady;
2. chciec sie tych wad pozbyc;
3. miec silna wole, ktora by temu pomogla.

Z Twojego listu widac, ze posiadasz te dwa pierwsze warunki, tylko z silna
wola, nie jest tak rozowo.
Dlatego trzeba przystapic do cwiczenia woli a reszta pojdzie juz latwo.
O cwiczeniu woli juz raz pisalem. Trzeba sie troche zmusic do uporu. Nie
ulegac natychmiast wszystkim zachciankom. Odkladac to na pozniej: 5, 10, 15
ninut..., az nauczymy sie panowac nad swoja wola.

jakub