Psychologiem nie jestem ;) ale ja bym:
1. Spróbowal załatwić mu odpowiadającą mu (przede wszystkim finansowo)
pracę. Wiem, że to trudne.
2. Spróbował dowiedzieć się dlaczego taki jest. Może to nie (tylko) przez
lenistwo ? Może ma jakiś problem ?
3. Nie rozmawiał z nim osobiście. Gdy rozmowa zejdzie na temat związany
bezpośrednio z nim (nawet gdy będziesz chciał tylko pomóc) Twoj brat od razu
wybuchnie.
4. Porozmawiał z rodzicami i kazał im wyobrazić sobie ich kochanego synka:
a) za 10 lat - stary, w pewnym sensie zepsuty facet całymi dniami siedzi
w domu przed komputerem i przegląda strony porno, bo czy jest jakakolwiek
szansa by znalazł kobietę? Chyba nie.
b) po ich śmierci(tfu). Powiedz, że Ty swojemu bratu nie będziesz pomagał
nawet po tym jak oni odejdą. I co wtedy zrobi Twoj braciszek? Popełni
samobójstwo? Czy może zacznie wykorzystywać najmłodszego brata ? Bo przeciez
nagle nie pójdzie do pracy po kilkudziesięciu latach leserstwa!

Czy oni chcą żeby ich syn był kimś takim ?

Być może Twoi rodzice w podobnym tonie porozmawiają wtedy z bratem. A
najlepiej jak w tym samym momencie zaoferowałbyś mu (przez rodziców - on nie
moze wiedzieć że to od Ciebie) pracę.


Wydaje mi się, że on się w pewnym sensie porównuje z Tobą. Dlatego właśnie
nie ma sensu żebyś z nim rozmawiał. Chyba nie powinieneś mu nic udowadniać
np.przyprowadzasz swoja dziewczynę do domu - a on nie ma, podjeżdzasz nową
bryką pod dom - a on nie ma, albo przechwalach sie w jego obecności itp. Nie
ma też sensu podchodzenie go od strony jego "piwkowych" znajomych - to go
rozjuszy jeszcze bardziej. Ogólnie cokolwiek zrobisz zastanów się jak on to
odbierze, jak się zachowa. Powinieneś starać się raczej załagodzić sytuację,
bo zaostrzanie tylko pogorsza sprawę.