Użytkownik "e" <r...@g...pl> napisał w wiadomości
news:51e41222$0$1449$65785112@news.neostrada.pl...
>W dniu 2013-07-15 14:34, Ghost pisze:
>>
>> Użytkownik "Trybun" <Y...@y...com> napisał w wiadomości
>> news:ks0d57$hu9$1@node2.news.atman.pl...
>>> W dniu 2013-07-14 22:36, Ikselka pisze:
>>>> Dnia Sun, 14 Jul 2013 20:39:45 +0200, Trybun napisał(a):
>>>>
>>>>> W dniu 2013-07-14 17:59, Jakub A. Krzewicki pisze:
>>>>>> To prawda, że komuszyzm usiłował niszczyć więzi społeczne jak tylko
>>>>>> mógł, ale dopiero transformacji ustrojowej udało się ostatecznie
>>>>>> przetrącić kark społeczeństwu obywatelskiemu, które rozwijało się za
>>>>>> PRL wbrew czerwonym pająkom. Hipokryzja jest mniejszym złem od
>>>>>> bezwstydu.
>>>>> Oczywiście żartujesz i piszesz na opak? A może nie?, w takim razie
>>>>> proszę o kilka przykładów na niszczenie więzi społecznej w PRLu.
>>>> Najprostszy i najbardziej ordynarny przyklad - budownictwo "blokowe",
>>>> tj
>>>> bloki w szeregach lub w szachownicę, bez podwórek wewnętrznych! Mogę
>>>> dalej.
>>>
>>> Nie przesadzaj, w takich blokowiskach kwitło życie towarzyskie jak
>>> nigdzie indziej. Piękne trawniki, klomby z kwiatkami, drzewka i ławki.
>>
>> Zalezy jak duze owe bloki - im wieksze tym ogolnie wieksze zesyfienie,
>
> Miałeś chyba pecha, spółdzielnie miały obowiązek
> odnawiać klatki i okna co kilka lat,
> ludzie sadzili drzewa i kwiaty
> i to wcale nie w czynie tylko dla siebie.
> Gdy teraz widzę w tv klatki w blokach,
> to zgroza ogarnia.
>
> życie towarzyskie rzeczywiście kwitło,
> "gdzie te prywatki niezapomniane?"
> kultura rozwijała się wspaniale
> może właśnie dlatego, że trzeba było
> omijać cenzurę, choć i ta przymykała oko.
>
> Kwitły teatry, kina i kluby studenckie,
> biblioteki, empiki i księgarnie.
> Kto chciał i znał języki obce
> mógł czytać prasę zagraniczną.
> Radio było ciekawym medium,
> o Trójce nie wspominając :)
>
> Kto chciał mógł wyjechać za granicę.
> I gdybyśmy wiedzieli co będzie później,
> to Solidarności nie poparłaby nawet
> 1/10 z tych 10 milionów.

No, to zapłacz sobie rzewnymi łzami. Tylko przy tym za bardzo się nie
usmarkaj, a co wypłaczesz nie wysiusiasz!

rozbawiony

--
Dyskusja z wierzącym jest jak gra w szachy z gołębiem. Nieważne, jak dobrze
grasz, gołąb i tak przewróci wszystkie figury, nasra na szachownicę i będzie
dumny z wygranej.