anonim wrote:
> Powiedzcie mi.
> Jak to leczyc...
>
> Czesty brak motywacji mimo ze pracuje, mimo ze studiuje. Totalny
> brak
> checi na nauke i szokujący brak checi na to aby robic cos kolo
> siebie
> pozytecznego. Kiedy sie za cos zabieram np. za nauke to po godzinie
> czasu trace koncetracje i ciezko mi do niej wrocic i lapie mnie taka
> sennosc ze nie potrafie juz na niczym sie skupic i mysle tylko o tym
> zdby sie zdrzemnac. I tak prawie co dziennie. mam 22 lata i moje
> zycie jest do bani. Nie bede tutaj pisal szczegółow, ale tak mi sie
> wydaje w przejawach normalnosci ze cos naprawde jest ze mną nie tak.
> Czesto idę droga ciągle tą samą do pracy, klne, placze mam zal. Nie
> wiem po co to wszystko. Mam mysli samobojcze i na pewno gdybym byl
> bardziej odwazny zrobilbym to. Moze trzyma mnie ktos bliski moja
> kobieta, ktorą kocham dla ktorej jestem bardzo dobry a czasem bardzo
> przykry bo portafie zrobic jej silna scene zazdrosci. Potrafie
> wmawiac jej ze mnie zdradza ze ma takie mysli o zdradzie, ze spotyka
> sie z kims potajemnie... a potem mi przechodzi... i tak co jakis
> czas
> to samo.
> Czasem jest tak ze mam do wszystkich zal, do calej mojej rodziny ze
> musze sam o wszystko walczyc ze mi nie pomogą ze jeszcze ode mnie
> wymagaja zebym sie dokladal kiedy mi praktycznie ledwo co starcza na
> studia i inne rzeczy...
> Czy to schizofrenia ? Czy mam szanse na wyleczenie ?
> Tutaj mi nie pomoze zadna rozmowa ani niczyje rady.
> Gadac jest najlatwiej, ustanawiac priorytety, planowac i tak
> postepowac. TAk jest najlatwiej, ale zeby to wykonac będac w takich
> beznadziejnym stanie psychicznym to juz inna bajka.
> Dlatego pytanie rzeczowe chce zadac.
> Psychiatra ? Jakie mnie etapy leczenia czekają ?
> MAm nadzieje ze nie zamkną mnie w Oddziale Zamknietym ;)
> sorry za to wyznanie, ale juz sam nie wiem gdzie szukac pomocy,

Zacznij w coś wierzyć. Na przykład w Boga. Spróbuj w najbliższą
niedzielę pójść do jakiegoś kościoła. Przyjrzyj się ludziom tam
zgromadzonym.

pozdrawiam
michał