> ... gdy musialam zadzwonic gdzies, nie wiem.. np. do
> jakiegos urzedu, albo gdziekolwiek, obojetnie gdzie
> - gdzies, gdzie nie wiedzialam, kto siedzi po drugiej
> stronie sluchawki..

No wlasnie, i w takiej sytuacji zawsze tak samo silnie
odczuwalas 'paraliz'? Czy raczej: z rozna, trudna do
okreslenia sila?


> Chodzi o to, ze zalezalo mi na tym, zeby jednak nie
> byc samotna... Zalezalo mi na kontaktach z ludzmi.
> I kiedy niesmialosc tak mnie paralizowala, ze kontakt sie
> nie udawal, obwinialam sie. Czy to jest budujace? Nie.

To jasne, duzo kontaktow z ludzmi odpada przy niesmialosci.


> Nie jest dobre dla czlowieka powtarzanie sobie "ale jestem
> debil, nawet nie umiem rozmawiac z ludzmi, inni sa lepsi,
> niz ja, piekniejsi, bardziej dowcipni, itd. itd..."

No dobra, a teraz kiedy juz nie jestes niesmiala (jesli dobrze
zrozumialem) to juz nie masz problemow z przyjaciolmi?


> Czlowiek niesmialy tak naprawde potrzebuje ludzi. I to jest
> wlasnie paradoksalne - chce miec przyjaciol, a jednoczesnie
> w pewien sposob boi sie ludzi... Tak mysle.

Czyli walka z niesmialoscia konczy sie w momencie uzyskania
akceptacji otoczenia oraz zrozumienia ze strony przyjaciol - to
calkiem wystarcza i niesmialosc 'pryska'?


> Ale ja przeciez tego tak nie powiedzialam.

Wiem, ale wskazalas jako element ktory m.in. niszczy(-l) Cie.
Zabrzmialo to tak dramatycznie, ze wydalo mi sie az zbytnim
przerysowaniem.


> ...[przyklad o spacerze]...
> No. To taki maly przykladzik. Moze nienajlepszy,
> zeby to zrozumiec, ale..

Echhh... przeciez w domu mozna ogladac telewizje i robic
wiele innych fajnych rzeczy.
W parku mozna usiasc na lawce i gapic sie na innych, zamiast
chodzic i zastanawiac sie czy wszystko ze mna OK - to jak
jakas 'hipochondria psychiczna'.
Co za roznica: siedzenie w domu czy w parku? Chodzi o to aby
nikt na Ciebie nie patrzyl? Ktos zerka a Ty sie 'gotujesz', tak?


> Musisz jeszcze zdac sobie sprawe, ze osoba niesmiala mysli,
> że ludzie sa bardzo krytycznie nastawieni, ze tylko czyhaja
> na Twoje potkniecie, zeby miec kolejny temat do zartow, drwin itd.

Skad takie przeswiadczenie? Doswiadczenia z dziecinstwa
z bardzo wymagajacymi rodzicami lub wrednym rodzenstwem?

> Dobra, koncze, bo za duzo gadam :))

Chyba calkiem niezle i nawet gladko Ci idzie. Tak w sumie. :)

Czarek