> Przyklad:
> mial fajna kolezanke...zalezalo mu na niej... i to bardzo....
> ale pewnego razu... gdy ta kolezanka ..jak on to nazwal "dala mu po
dupie".

Powiedzmy, ze ja mialem podobna sytuacje, tzn, tez ktos mi dal po dupie i
przez pewien czas odcialem sie od swiata. Otoz moim zdaniem jezeli jest sie
wrazliwym (co za skromnosc) jest to normalna rzecz, gdyz zamkniecie sie w
sobie jest tylko jedna uczieczka, po prostu nie ma innej broni. Po jakims
jednak czasie dochodzi sie do wniosku, ze nie jest to najlepszy pomysl, ze
jezeli w zyciu czegos nie zaryzykujesz to nie wygrasz.. i tak jest w
rzeczywistosci. Mysle, ze jezeli ktos jest dobrym i kochanym czlowiekiem,
tak jak Twoj przyjaciel to dobrym nadal pozostaje, tylko musi mu to zajac
sporo czasu zanim sie ponownie otworzy, ale gdy juz bol calkowicie minie tak
sie stanie. Niestety sprawy emocjonalne sa bardzo wazne i moga dobrowadzic
do powaznych zmian, sadze jednak ze tylko na jakis czas, potem czlowiek
powraca do siebie i bedzie takim jakim byl. Najgorsze, ze i kobiety i
mezczyzni rania na rowni.
Chyba nie da sie przed tym uciec, kochac mozna tylko wtedy kiedy sie nie
kocha, bo zawsze ten kto kocha bardziej przegra pierwszy i bedzie
najbardziej cierpial. Zawsze ten wrazliwszy bedzie cierpial bardziej. To nie
swiat dla takich ludzi. Nie rodzimy sie zamknietymi, stajemy sie nimi, choc
zaloze sie, ze zaden z nas tego nie chce.

Mateusz

m...@s...home.pl