A jest nie tylko "symbolicznym" kanibalizmem. Pojawiła się bowiem idea
transsubstancjacji czyli przeistoczenia chleba w ciało i wina w krew zbawiciela,
oczywiście za sprawą zaklęć wypowiadanych przez kapłana (co ciekawe, w którejś z
dawnych religii spożywano chleb i sól). Trzeba więc wierzyć, że to naprawdę się
dzieje, a więc że zjadamy ciało boga.

Kanibalizm to kulturowe tabu. Prawdopodobnie, pomimo pradawnych przekonań, nie
najlepiej może on wpływać na stan zdrowia. Czym dokładniej jest msza święta?
Współczesnym aktem kanibalizmu? Czy kanibalizm jest uzasadniony, jeśli to ciało boga,
który stał sie człowiekiem (albo człowieka, który stał się bogiem albo półboga,
półczłowieka)? Jak bardzo prymitywne instynkty pozostały w ludzkiej naturze, że wciąż
robimy takie rzeczy? Ciekawsze może pytanie - dlaczego wielu ludzi tego nie zauważa?
Albo jeszcze inaczej, dlaczego treści religijne są tak niemoralne?

 

W oparciu o: Karlheinz Deschner "I znowu zapiał kur. Krytyczna historia Kościoła".