Rany, pierwszy raz od tygodnia uśmiechnęłam się :-) Jesteście czarodziejami?
Chyba tak. Moja historia się skończyła, a... dostrzegam jakieś zagubione
kartki.
Uwielbiam Lesmiana. Zaraz po studiach zaczęłam pisać doktorat: "Inny jako
kobieta w słowach Lesmiana". Oczywiście stchórzyłam, jak zawsze: "nie dam
rady".
A dziś, utożsamiam się z jego "oddaleńcami".
Mówi się, że czasami strata jest największym zyskiem - chciałabym trzymać
się tego kurczowo, a na razie "sekwencja" jest mgłą...
dziękuję Wam i... przepraszam wszystkich, których zaniedbałam. dajcie mi
jeszcze jedną szansę. Proszę.