> Ja chce tylko zrozumiec o co chodzi w tym pomysle. Moge sprobowac ale
> musze wiedziec jak mam sprobowac. Bo wlasnie nie rozumiem "o co chodzi".
> Konkretnie co mam robic zeby sprobowac.

Czy słowa mogą Ci pomóc? Przyjmiesz po prostu następną ideę do kolekcji
wielu już posiadanych i wiesz co - zarówno Twój mózg jak i mózg każdego
człowieka tak naprawdę nie chce się odwrócić od swoich nałogów. Dlatego nie
mogę Ci słownie tego wytłumaczyć bo to tylko marnotrawienie czasu mojego i
Twojego. I ponieważ "to" jest tak trudne większość z nas wybiera drogę
ucieczki. Bynajmniej nie neguję tego sposobu radzenia sobie w życiu - być
może niewielu ludzi jest w stanie to pojąć, być może nie mają ku temu
predyspozycji. Nie chcę ludziom mówić o nadziei, o metodach, chcę mówić o
faktach.

> Czyli Twoj pomysl sprowadza sie do poznania istoty nalogu, ze tak powiem -
> u siebie? Ale skad wniosek ze to pomoze? Nie zrozum mnie zle, nie chodzi
> mi wcale o wszyczynanie sporu akademickiego, jak juz pisalem chodzi mi
> tylko o zrozumienie Twojej idei.

Zabierasz się do interpretacji zamiast zacząć od praktyki. Zrozum, że aby to
pojąć musisz sobie uświadomić, że jesteś ślepcem i na dodatek znajdujesz się
w pokoju bez światła. Tym światłem jest Twój umysł. Czy potrafisz zgasić to
światło aby naprawdę "to" dostrzec? Czy potrafisz? Ta odpowiedź wyjaśni Ci
wszystko. Nie odpowiadaj mi, odpowiedz sobie. To co wcześniej napisałem to
nie żadna metoda, według której należy postępować. To stwierdzenie faktu,
który jest poza rozumieniem naszego umysłu. Nie ma żadnych wskazówek,
żadnych drogowskazów. Jesteś tylko Ty i ten problem. Jeśli Ci mocno zależy
na zrozumieniu "tego" to czytaj mój pierwszy post ze wskazaniem nie na
zrozumienie, ale na reakcje jakie w Tobie wywołują te słowa. Nic więcej nie
mogę Ci pomóc.